Zoals gewoonlijk, een wat spierpijnlijk lijf..
Enerverende dag, misschien wel de meest enerverende SI dag ever, voor mij. Misschien handig voor de mensen die me niet persoonlijk kennen: ik ben 53, redelijk gebalanceerd in het dagelijks bestaan, niet zo snel van m'n dagelijks padje, inmiddels 8 jaar race ervaring, maar op "racing day" érg onrustig en nog steeds een wandelend voorbeeld van een stresskip..
In de dagen ervoor eigenlijk wat teveel knutsel-hooi op de sleutel-vork genomen, maar de Cassa di Pere op tijd af, en nog gepoetst ook ! Wat ik niet geregeld had: verse koppelingsvloeistof en gebalanceerde wielen, maar daarover straks meer.
Vrije training ! Vol verwachting klopte mijn (Alfa) hart: 8,5 kilo lichter, wagenhoogte aangepast, spoorbreedte's aangepast, uitgewogen, en goed uitgevogeld of de achterwielen niet in de wielkuipen aanliepen. Ik had nog het plan de binnenschermen er uit te slijpen, niet gedaan om geen stijfheid te verliezen. De eerste stuurbewegingen waren héél veelbelovend ! Juul lag en voelde super. Toen kwam, ná de bocht die ná het Scheivlak komt, die bocht naar links, voor het rechte stuk wat op de chicane uitkomt. Insturen, "rechter achterwiel op slot", en bijna achterstevoren.. Was ervan overtuigd dat mijn wiel vastliep in de wielkuip. Tóch.. Meteen de baan af en de kont maar wat hoger zetten. Bijna klaar, komt Cees melden dat er daar olie lag.. Oh ja ? Geen vlag, SI was de eerste baangebruiker die dag en ik reed vooraan, en dan kun je toch lastig over je eigen olie uitglijden ??? Nou ja. Ik wilde geen risico nemen en in een wat mildere strijkijzer-modus de tijdtraining in. 2.04.8 .. Niet tevreden !! Ik heb immers vorig jaar een 2.04.055 neergezet in een bijna 25 kilo zwaardere auto met 2 races ouder rubber. En van baanomstandigheden ?? Jaja.. Het zal, maar cijfers zijn cijfers. P4 voor de eerste race. Eigenlijk P3, want Marc schitterde bij de start door afwezigheid, terwijl hij een retebloedsupersnelle 2.01-nogwat had neergezet in de witte 75 SuperLeggera.
Goede start, halverwege de race een wegzakkend koppelingspedaal.. Kon ik wat compenseren door "druk opbouwen" voor schakelmomenten. Als derde over de finish.
Sleutelen !!!! Mijn neef Lars was er (ja, degene die de vorige race zo met de buienradar bezig was) , die met twee voorwielen Zandvoort ingestuurd voor balanceren. Dat was er in de drukte vóór de race in Assen niet van gekomen. En daarna ben ik het straalvergeten...Nou, de vullingen uit m'n kiezen... Cees en zijn schoonpaps Jaap hebben zich vervolgens op mijn koppelingsprobleem gestort. Helaas helaas helaas had Cees er een soort van tijd voor.. (geklapte donut)
Tijd voor mijn bekentenis/ontboezeming.. Ik ben Pietje Precies met olie, filters, koel- en remvloeistof, schijven, blokken, the works. En waar heb ik in 3 jaar nog nooooooiiit naar omgekeken ? Koppelingsvloeistof... Vraag me niet waarom, een witte vlek in mijn belevingswereld. Kweethetnietnooitbijstilgestaan. De vloeistof was eigenlijk teer.. En een afdichting gaar/beschadigd. Maar met nieuwe vloeistof en een hard pedaal opstellen voor race 2. Na 2 ronden geen koppeling meer. Ja, met dubbelklutsen kun je je redden, dwz dat zou moeten kunnen. Doe met de straat-waggie's (156 en 75) niet anders. Met bekrachtigde remmen en goed geplaatste pedalen een eitje. In een race-Juul, zonder rembekrachtiger, maar mét "volle spiegels" ligt dat (voor mij in ieder geval) ff anders.. Je moet het tussengas-toerental súper nauwkeurig, EN super tijdig doseren, anders help het geen moer. En laat ik nu tot overmaat van ramp een carburateurmotor hebben die kogelt als de brandweer, maar niét "direkt" regeert als je het gas aantikt..
Na een rondje of drie "tandenknarsend" geprobeerd te hebben Robert van me af te rijden/houden géén derde/vierde/vijfde verzet meer in te leggen.. Een DNF... Na een rondje toekijken achter de vangrail kwam Marc me lekker gezelschap houden. Thanks Marc ! Ik voelde me daar zo alleen...
Ik dacht deze race met een mokerslag m'n champ-bekertje veilig te stellen... Niels' motor lag uit elkaar, en dan scoor je geen punten, ik had gedacht er zo'n 45, 50 te pakken, dat zou betekenen plm. 35 punten vóór, en dat is in normale omstandigheden niet meer in te lopen. Nu zal de BigBekert in de laatste race worden verdiend, en da's eigenlijk toch wel heel veel leuker en spannender, hoewel ik daar als stressert behoorlijk nadeel van heb.
De Cassa di Pere staat inmiddels bij Alfaspecials Utrecht, profi Marco gaat er zijn toverstafje overheen zwaaien en dan maximaal voorbereid naar Oschersleben !! Ik hoop dat het stuurmans/Mickey Mouse baantje (wat het schijnt te zijn ?) daar een voordeel voor me is, op dat type baantjes tellen de laatste 20 PK wat minder. Hopelijk...
Niels, kerel !!! Zet je auto met übermaximale nauwkeurigheid in elkaar, eerst testen voor je naar Oschersleben gaat, okee ?? Ik vertrouw (terecht) op Marco van Doorn. Ik hoop dat we de race-degens kunnen kruisen zonder technisch malheur !!
![Afbeelding](http://i1306.photobucket.com/albums/s566/GTA287PK/cassainutrecht_zps4jdtmjgr.jpg)