Voor wat betreft de "ligging" van de auto, hij staat idd hoog achter, kan dus wel wat naar beneden. Hij vertoonde erg veel overstuur, maar dat kwam volgens mij door de erg dikke stabi achter, icm het waardeloze karakter van de banden, Vredesteins. Voor oogt ie slapjes, geef ik toe, echter daar is tevens Koni geel, met coil overs aanwezig. De stijfheid wordt vooral gerealiseerd door de aanwezigheid van de rolkooi, die doorloopt tot in de motorruimte. Deel hiervan is de dwarsbalk, over de motor. Ik betwijfel of het uberhaupt realiseerbaar is om de carosserie stijver te krijgen. Wellicht dat de Koni's beter hun werk kunnen doen. Lager is geen optie, dan rijdt je alles stuk. Overigens is alles "uni-balled", met weinigspeling op ophangdelen, das wel zo fijn
De 15 ronden waren vooral van aftastende aard. Na Elise's, een Exige en een 156 GTA (als voorbeeld van snellere autos) over het circuit te hebben gestuurd, stond ik geheel open over hoe deze bella het ging doen. De motor kwam lekker op toeren, mede door toedoen van de versnellingsbak, van de 2.0 TS met frisse sper 50%. Ook is de auto erg licht, naar verluidt de vorige eigenaar, 1050 Kilo. Ik had nog een persoon bij me, maar ik kon de Megane en Clio cupautos goed bijhouden.
Assen was nieuw voor mij. Zeker het kleine "motodrome" na start-finish. Gelijk na de startlijn vlieg je de eerste bocht in. Driften over 4 wielen, dus eerder inremmen en strak insturen. Daar had ik vooral licht onder- en daarna overstuur. Kon wel bocht 2 en 3 goed gericht insturen, maar de volgende bocht is mij nog een raadsel, Volledig zonder gas insturend en zelfs bijremmend scherp insturen was voor mij het makkelijkst, waarmee ik me het best in een rechte lijn positioneerde richting het lange rechte stuk. Dat is wat mij het snelst leek iig. Dan richting de kleine chicane, die je redelijk volgas kon nemen, na een lang recht stuk, wel goed insturen en aanremmen. Stekkenwal. Meeste in zijn vier of hoog in zijn drie. Daarna richting De Bult in zijn vier, zo ver mogelijk naar buiten, laat remmen en insturen. Terug in drie. Hier heb ik de uitlaat eindelijk dubbel gevouwen. Heerlijke bocht, als je eenmaal goed staat gepositioneerd. Zo niet, auw. Tot aan de ramshoek binnen, buiten en binnen en volgas door de bochten Mandeveen, Duikersloot en Meeuwenmeer heen. Ramshoek goed positioneren en soms even liften, maar vooral vol op het gas tot de Geert Timmer: Deze chicane kwam ik dankzij de ruim bemeten achterremmen vooral trailbrakend' door. De achterkant brak lichtjes uit. Deze kan je opvangen door ietsjes bij te sturen en gelijk de remmen te liften, insturen en gas erop. Na een paar keer de chicane over het kunstgras te hebben genomen, lukte dat steeds beter.
De koeling van de motor was vooralsnog niet een groot probleem. Alle lampjes van check control hadden kermis, maar eenmaal in ruststand was daar niets meer van te merken. Het gescheiden remsysteem deed zijn werk erg goed. Ik heb wel de Tilton remdrukschakelaar vol naar voren gegooid, mede doordat de achterremmen erg goed hun werk deden. Geen fading, altijd druk. Erg goed. Zijn standaard remmen met Ferodo 3000. Ik heb een versnellingsbak sensor voor de temperatuur. Alleen de stekkers zaten los in het dashboard. Dat lijkt mij de grootste vijand: de temp in versnellingsbak. De aanwezigheid van de remmen en de uitlaat brengen de temperaturen naar erg hoge waarden. Op den duur zal dat fataal zijn voor aandrijving en zelfs v-bak. De retourleidingen die er nu liggen zijn nog afgedopt, maar worden snel gebruikt voor een koeler/ blower in de achterbak. Das de enige aanpassing met wellicht de rijhoogte van de achterkant die de 75 krijgt voor nu.
Geweldige auto. Geweldig gebouwd. Ik weet alleen niet of Assen ook echt mijn circuit is. Wellicht voelt een Elise of snellere Donkervoort of Clio zich daar meer thuis. Het is echt een technisch circuit, met veel accelaratie- en uitrempunten. Daarvoor is de 75 simpelweg te log denk ik. Maar ik heb zwaar genoten. Mijn favoriete bochten zijn toch De Bult en Ramshoek icm Geert Timmer. Wat een geweldige bochten!