En dat is drie...
Van de week heb ik hem opgelapt en nu staat hij in mijn vitrinekast te pronken: mijn derde Freccia d'Oro van BBR. Drie stuks, da's nogal decadent zegt u? Jazeker! En het is heeeerlijk!
Ik vind niet alleen de Freccia d'Oro een erg mooie auto, maar het model van BBR is één van de beste Alfa Romeo schaalmodellen die ik ken. De smetteloze BBR-kwaliteit natuurlijk, maar vooral de neus. Waar de auto vol zit met prachtige foto-ets details, hebben ze voor de grill een verfijnd witmetalen onderdeel gebruikt, waardoor hij (in tegenstelling tot wat bijv. Klaxon presteert met hun platte foto-ets plaatjes op de neus) helemaal klopt in 3D.
Maar toch... drie??? Dat zit zo:
De rode Mille Miglia Freccia, met rugnummer 346, was één van de allereerste twee handbouw-modellen die ik kocht. We waren op vakantie in Zwitserland, zal ergens begin jaren 90 zijn geweest, en liepen een winkeltje binnen om te kijken of ze nog leuke Alfa modellen hadden. Ik verzamelde toen al wel, maar op een heel andere manier dan nu. Af en toe naar de winkel, en naar huis gaan met enkele Brumm's, Progetto's en/of Rio's. Merken als BBR, ABC Brianza en AMR zeiden me nog helemaal niets. Hoe dan ook, in dat winkeltje in Zwitserland stonden drie schitterende BBR Alfa's te pronken. Ik keek mijn ogen uit, ik had nog nooit zulke mooie schaalmodellen gezien. Toen ik het prijskaartje zag, keek ik mijn ogen zo mogelijk nog meer uit! 250 Zwitserse Franken per stuk! Ofwel zo'n 335 gulden. Goeiemorgen, of u uw portemonnee maar even om wilt keren, wat een prijzen! Maar ze lieten me niet los, ik vond ze zo geweldig mooi.
Na een kort overleg met mijn toenmalige vrouw besloten dat ik twee van de drie mee zou nemen. Als je hard werkt voor je geld, moet je er ook van kunnen genieten tenslotte. Het werden de 6C 3000 C50 en de Freccia d'Oro, die eenmaal thuis gekomen een trotse ereplaats in de vitrinekast kregen. Dat is één.
Veel, veel later vond ik op eBay de roodbruine Panam versie. Ik had die inmiddels al wel eens op foto's gezien en vond hem toch wel erg gaaf. Deze Freccia had volgens de aanbieder lichte schade en werd bij de veiling gepresenteerd op de welbekende lichtwazige foto op postzegelformaat. Niet verwonderlijk dus dat deze Freccia weinig bieders trok. Nou was weer 160 Euro uitgeven voor een Panam versie (als ik die al zou kunnen vinden) een beetje veel van het goede voor een model dat ik al had in een ander kleurenschema, maar als ik deze nou eens goedkoop op de kop zou kunnen tikken... en ja hoor, ik won hem voor een luttele $43.
Toen ik hem ontving kwam het niet als een heel grote verrassing dat de "lichte schade" wel wat tegenviel. Ik heb diverse foto-ets delen en twee bumperrozetten moeten namaken, diverse andere delen opnieuw moeten vastzetten, het "glas" van de voorruit moeten vervangen en het hele model grondig moeten schoonmaken. Maar het grootste probleem was de voorbank die had losgelaten en vrolijk door het interieur heen en weer danste. Dat zou geen probleem hebben hoeven zijn, als deze BBR net als 99% van alle handbouw-modellen gewoon open te schroeven zou zijn. Maar helaas, hij zat dichtgelijmt en stevig ook, dus heb ik uiteindelijk de zijruit voorzichtig losgewrikt en door de vrij smalle opening de voorbank eruit gehaald en heeeeel voorzichtig belijmd en al weer terug kunnen plaatsen. Maar na al dat werk had ik wel vooâh wènag een BBR Freccia, waaraan je nauwelijks nog ziet dat er ooit iets mis mee is geweest. Dat is twee.
Een half jaartje geleden verscheen er weer een lichtbeschadigde Freccia op eBay, nu met een Buy-It-Now voor 50 GBP. Dat was de metallic groene. Best een zeldzaam ding en ik besloot de gok te wagen. Ik buyde hem now en ik zou hem opknappen en met een leuke winst weer verkopen. Toen hij binnenkwam bleek de lichte schade erg mee te vallen. Het model was helemaal schoon en nog superstrak. Er hadden alleen wat onderdelen van de bumper losgelaten, die op één stripje na er keurig los bij werden geleverd en de achterlichtjes en uitlaat ontbraken. Dat was alles. Van de week ben ik er even voor gaan zitten. Ik heb de Panam versie erbij gepakt en het ontbrekende bumperstripje en de uitlaat daar vanaf gehaald en vervangen door wat simpele, maar effectieve zelfbouw. De Panam was tenslotte toch al niet meer helemaal origineel (o.a. het bumperstripje aan de andere kant was al zelf gemaakt). En achterlichtjes had ik nog, toevallig van precies dezelfde soort als die erop horen, dus de groene staat er nu weer volledig origineel en als nieuw bij. Alleen.... verkopen? Kap nou, ik dacht het toch echt niet! Dat is dus drie