Stichting Club Alfa Romeo Bezitters

Een mooi afscheid, dan ben je op de helft van je verwerking. Je zult nu alleen maar meer genieten van het leven en denk terug aan de mooie momenten die je gehad hebt.

Sterkte,

gr Tom

Nu 3 maanden verder, blijft een vreemd gevoel, maar het voelt tussen haakjes wel goed.
Gelukkig heb ik het van me af kunnen schrijven in het laatste KB.
Tijd zal alles wel helen, maar voorlopig gaat het langzaam beter.

*mijn familie heeft dit topic ook gevolgd, mag jullie allen nogmaals oprecht danken! (ook namens hen)*

Je artikel is een mooie herinnering aan je ma, en allicht voor jou een goede manier om de verwerking te vergemakkeljiken.

Sterkte nog.

Idd een top artikel! Moest er ff wat bij wegslikken!

Sterkte kees,

Ik zie dit topic nu pas, heb wel het artikel gelezen in het KB. Kreeg daarvan wel een brok in m'n keel.
En dat vreemde gevoel ebt na verloop van tijd wel wat weg, maar komt met verjaardagen en feestdagen extra hard weer terug. Tenminste bij mij.

Heel veel sterkte.

"The spirit carries on"

Blijft steeds een bizar verhaal, haar foto (die ook op de kist stond) staat in kopie op de kast en iedere avond wens ik haar weltrusten, aai even het fotolijstje........................
Blijft toch heel onwerkelijk, velen van jullie kennen het gevoel, net als ik zal het voor jullie ook nooit wennen denk ik
Zo was ze in haar goede jaren en zo staat ze op de kast en blijft ze mij bij.


Thanx voor alle aanvullende berichten, doet me heel goed en geeft maar weer eens aan wat voor geweldig forum we hier hebben.

Dit is ook hoe je haar herinneren moet! Lekker genietend van een rood wijntje!

Ik heb helaas niet anders dan de laatste pasfoto van mijn vader uitvergroot hier op een bijzettafeltje staan... Maar zelfs mijn dochter van 3 herkent haar nu als opa en praat er af en toe mee! Dat terwijl de beste man al sinds 4-11-1994 niet meer onder ons is... Blijft dus altijd een extra herrinering geven, zo'n foto!

Nogmaals suc6 met het verdriet en verlies een plek geven!

Greetz,
Alfagek
Bas