De 33 QV haat - liefde
Geplaatst: ma jun 26, 2006 18:37
Dag Liefhebbers,
Dan heb je een gerestaureerd tye 2 QV en denk je dat je eindelijk na jaren klussen, zweten, tranen, en een lege beurs toch eens kan gaan genieten van je pronkstuk......
Hmmm...... niet bepaald. Zoals eerder gepost heb ik ruim een maand geleden mijn projectje 'afgesloten'' en was mijn QV op carb's klaar voor asfalt, haarspelden en voor veel bekijks met die brute boxersound.
Helaas wordt ik weer tot op het merg getergt door dit venijnige geld slurpende stuk blik!!!!
grrrr
Komt erop neer dat ik 2 weken geleden eindelijk eens een dagje met vriendin en schoonmoeder naar Middelburg ging. Enig stadje. Laat op de avond naar huis, en na vele omleidingen gaf ik in de tunnel van Alblasserdam eens wat meer gaf... en brak mijn uitlaat spruitstuk ( kwam ik later achter...). Enfin, na wat rond bellen later heb ik een nieuw spruitstuk opgestuuird gekregen en gemonteerd.
Nu kon ik gelukkig weer boxeren en wel naar de ardennen waar ik vriend Serge zou ontmoeten. Alles verliep vlekkeloos totdat halverwege Belgie mijn bak begon te zingen. Met knikkende knieen doorgereden en bij Serge thuis maar eens geluisterd en ontstonden vraagtekens bij alle symptomen. Olie tekort in de bak, nee want die had ik vorige maand nog vernieuwd. Lagers stuk, hmm vreemd het si een volledig gereviseerde bak van nog geen 3 jaar oud die prima beter gezegd uitmuntend schakelt.
Symptomen waren overigens het dat bij gas los de bak begon te zingen en bij het inbrengen van een versnelling ook de bak beetje gierde. Bij had door de bocht ontstond een enorm bonkend geluid waarbij ik dacht dat de bak in 2-en zou breken.
Wat blijkt uiteindelijk is mijn kroonpion in mijn bak naar de ram bam. Ik baal als een stekker. Dierbare om me heen snappen mij al lang niet meer m.b.t. het alfa virus en eindstand is dat ik weeer al mijn poen in een nieuwe bak kan stoppen.... weg vakantieplannen.....
ik wordt zooo moedeloos van de auto's he... pffff Snap best dat je tegen je alfa moet praten, alle ongemakken voor lief moet nemen, en extra verzorging nodig heeft, dat alles krijg je terug als je weer lekker aan het touren bent. Maar mag toch ook verwachten dat ie niet ieder weekend met panne staat,....
Heb zelfs even overwogen om het hok effe een schop te geven, te verkopen ofzo...
Maar goed, die gedachten moet ik maar even laten varen en even kalmeren, misschien over 3 maanden weer meer geluk. 1 ding staat vast, ik hoef mijn antraciete brute boxervriend effe niet meer te zien, hij laat me flink in de steek!!!
ZO maar een verhaaltje over een gefrustreerde alfa 33 liefhebber die het NIET MEER ZIET ZITTEN!
Mijn andere 33 , een SW uit 94 kan ik wel weer tevoorschijn toveren, maar ook die roest, heeft nieuwe koppeling nodig, nieuwe bakolie, nieuwe wiellagers, nieuwe banden en een praatsessie...
Het geld, tijd en geduld is effe op.
Alle andere met een goed werkende Alfa veel plezier ermee gniet ervan en alle anderen die bovenstaande herkennen, wat is de tip om weer erbovenop te komen en toch weer je salaris te plunderen voor deze bodemloze put....
Veel groeten
Paul Kramer
Dan heb je een gerestaureerd tye 2 QV en denk je dat je eindelijk na jaren klussen, zweten, tranen, en een lege beurs toch eens kan gaan genieten van je pronkstuk......
Hmmm...... niet bepaald. Zoals eerder gepost heb ik ruim een maand geleden mijn projectje 'afgesloten'' en was mijn QV op carb's klaar voor asfalt, haarspelden en voor veel bekijks met die brute boxersound.
Helaas wordt ik weer tot op het merg getergt door dit venijnige geld slurpende stuk blik!!!!
grrrr
Komt erop neer dat ik 2 weken geleden eindelijk eens een dagje met vriendin en schoonmoeder naar Middelburg ging. Enig stadje. Laat op de avond naar huis, en na vele omleidingen gaf ik in de tunnel van Alblasserdam eens wat meer gaf... en brak mijn uitlaat spruitstuk ( kwam ik later achter...). Enfin, na wat rond bellen later heb ik een nieuw spruitstuk opgestuuird gekregen en gemonteerd.
Nu kon ik gelukkig weer boxeren en wel naar de ardennen waar ik vriend Serge zou ontmoeten. Alles verliep vlekkeloos totdat halverwege Belgie mijn bak begon te zingen. Met knikkende knieen doorgereden en bij Serge thuis maar eens geluisterd en ontstonden vraagtekens bij alle symptomen. Olie tekort in de bak, nee want die had ik vorige maand nog vernieuwd. Lagers stuk, hmm vreemd het si een volledig gereviseerde bak van nog geen 3 jaar oud die prima beter gezegd uitmuntend schakelt.
Symptomen waren overigens het dat bij gas los de bak begon te zingen en bij het inbrengen van een versnelling ook de bak beetje gierde. Bij had door de bocht ontstond een enorm bonkend geluid waarbij ik dacht dat de bak in 2-en zou breken.
Wat blijkt uiteindelijk is mijn kroonpion in mijn bak naar de ram bam. Ik baal als een stekker. Dierbare om me heen snappen mij al lang niet meer m.b.t. het alfa virus en eindstand is dat ik weeer al mijn poen in een nieuwe bak kan stoppen.... weg vakantieplannen.....
ik wordt zooo moedeloos van de auto's he... pffff Snap best dat je tegen je alfa moet praten, alle ongemakken voor lief moet nemen, en extra verzorging nodig heeft, dat alles krijg je terug als je weer lekker aan het touren bent. Maar mag toch ook verwachten dat ie niet ieder weekend met panne staat,....
Heb zelfs even overwogen om het hok effe een schop te geven, te verkopen ofzo...
Maar goed, die gedachten moet ik maar even laten varen en even kalmeren, misschien over 3 maanden weer meer geluk. 1 ding staat vast, ik hoef mijn antraciete brute boxervriend effe niet meer te zien, hij laat me flink in de steek!!!
ZO maar een verhaaltje over een gefrustreerde alfa 33 liefhebber die het NIET MEER ZIET ZITTEN!
Mijn andere 33 , een SW uit 94 kan ik wel weer tevoorschijn toveren, maar ook die roest, heeft nieuwe koppeling nodig, nieuwe bakolie, nieuwe wiellagers, nieuwe banden en een praatsessie...
Het geld, tijd en geduld is effe op.
Alle andere met een goed werkende Alfa veel plezier ermee gniet ervan en alle anderen die bovenstaande herkennen, wat is de tip om weer erbovenop te komen en toch weer je salaris te plunderen voor deze bodemloze put....
Veel groeten
Paul Kramer