Het is leuk voor de Italiaanse bevolking maar Italie als deelnemer aan internationale tournooien heeft voor mij geen enkele meerwaarde.
Ik heb weinig leuke wedstrijden gezien en ik ben in de overtuiging dat menig coach de wedstrijd liet opdrogen en bewust de penalty reeks is aangegaan.
De wedstrijd Mexico-Argentinie is daarop een uitzondering, er werd weliswaar verlengd, maar naar mijn mening de beste wedstrijd van het WK.
Het truttige Zwitserland speelde sodeju op penalties!
Eriksson is kennelijk bang om te verliezen dat hij liever afwacht, kiest voor extra speeltijd en gokt op de 50-50% kans zodat niemand achteraf het hem kwalijk kan nemen dat Engeland het toernooi verlaat. Waar bleef het typische kick and rush spel om een beslissing te forceren in de verlenging?