Na een weekje retraite, verschillende voetmassages, regelmatige gesprekken met mijn haptonoom en veelvuldig saunabezoek voelde ik mij eindelijk zen genoeg om een gooi te doen naar reparatie van de stuurschakelaar van Fabio. Een frisse, uitgeruste blik en een rustig gemoed was voor zover ik kon inschatten de enige redelijke mogelijkheid tot herstel van het mechaniek, dat zich kenmerkt door diverse veertjes van microscopische afmeting, rolletjes, palletjes, tandwieltjes en oud plastic, weer zonder bouwaanwijzing in elkaar te krijgen. En met succes!
Het ding functioneert weer met een mooie, droge klik. Zekerheidshalve heb ik het een en ander geborgd met een tie wrap:
Morgen gaat achterplaatje naar de straler en krijgt deze een versch, roestwerend laagje. Zaterdag wordt deze erin geknutseld en dan ben ik zowaar bijna klaar voor den apk. O ja, de dello's moeten nog worden gesteld.... Zaagje, toevallig binnenkort in den buurt?
Je moet dwarsliggen in het leven, want dan ben je lekker moeilijk te begraven.
