Een nieuw jaar, tijd voor een nieuw projectje. (te plaatsen)
Op een dag, na een stukje rijden met de 75 zag ik bij thuiskomst een lekspoor op de oprit.

Ik had al wat eigenaardig gevoel in de bestuuring opgemerkt, dus ik dacht direct aan de stuurbekrachtigingspomp.

Fout!

Ik trok de motorkap open en trof de volgende bende aan:

Bij nadere inspectie bleek er toch wat anders aan de hand, n.l. de waterpomp had zijn beste tijd gehad. De (met roest vervuilde?) koelvloeistof was door de poelie allle kanten opgeslingert met als waarschijnlijk gevolg dat de v-snaar van de stuurbekrachtigingspomp zo af en toe slipte.
Enfin, ik had weer wat te doen na wat demontage en schoonmaken zag het er als volgt uit:
Aangezien de distributie er toch af was/ moest stond gelijk een modificatie van de immer lekkende distributieriem
ontspanner op het programma.

Ik had al verschillende opties gehoord en toevallig had kai er pas
een topic over gemaakt. Ik besloot te gaan voor de optie van het droogleggen van de bestaande ontspanner. Na het uitvoerig bestuderen van de werking van die ontspanner en overleg middels het bewuste topic ben ik tot de conclusie gekomen dat de simpelste en goedkoopste versie wel eens de beste zou kunnen zijn. Aldus werden de olie kanaaltjes gedicht en werd de bestaande spanrol daarna op de gebruikelijke manier weer gemonteerd.
Om het risico van vern#$kte onderdelen te vermijden heb ik eerst bij
Goos van Pelt een extra (gebruikt) spanrolsetje gehaald. Na schoonmaken kwam ik er achter bij toeval een mooi reeds aangepaste rol te hebben bemachtigd. Die was precies zoals ik ‘m bedoeld had!

Dus met dichtgelast retourgaatje in de cilinder en dichtgelaste olieaanvoerbout.

het speciale Alfa gereedschap nummer 1.280.053.000 had ik inmiddels ook geïnstallerd (boortje 5mm dus!

):

Nu moest ik dus alleen het olieretoergaatje in het blok dichten. Aldus werd er schroefdraad ingetapt (met vet aan de tap!) en werd er een koploos imbusboutje ingedraaid en met blauwe locktite geborgd. De aangepaste bout ook met blauwe locktite geborgd/ afgedicht. De
nieuwe waterpomp zit inmiddels ook weer op z’n plek (daar was het tenslotte allemaal om begonnen) en de riem mager weer op:

Oh ja, natuurlijk heb ik gelijk die korte slangetjes van het thermostaathuis naar de cilinderkoppen venieuwd.

Deze waren nl. wat slapjes/ stonden bol. Ze zijn er berucht om, dat ze eens willen klappen. Voorkomen is beter dan genezen, dus zijn ze nu weer nieuw. Laatste foto toont de gemonteerde en gespannen nieuwe(!) riem. Nu moeten enkel de koelslangen weer aangesloten en de beschermkappen van de distributie worden gemonteerd. En daarna het koelsysteem ontluchten uiteraard. (d.m.v. die grote bout op de thermostaat) Dit is niet meer zo interessant om op fotot te zetten en en er zijn dan ook geen verder foto’s meer.
Zo, op naar het volgende project...................
