Goed, hier de eigenaar van de 33 zelf aan het woord dan
In deze post lees je even het verhaal van de "aanloop" en hierna volgt even een technische update!
Jaja, het is zover:
Een enkeling hier wist al van mijn snode plannen. Een jongetjesdroom die nog een jongensdroom had moeten worden ga ik al uit laten komen voordat hij volgroeid is. Het opknappen van een tweede auto dus. Voordat iedereen meteen de Spider en Giulia's tevoorschijn tovert, helaas, dat is een beetje boven budget. vandaar dat ik verstandig ben geweest en gekozen heb voor een Alfa 33 van het 2e type. Nu werd ik laatst door Martijn getipt ( die al vrij lang op de hoogte was
) over een 33 1.3 Red. Stond t.e.a.b. te koop, anders werd het sloopwerk. Daar dit een uitgelezen kans was, zijn Martijn en ik vandaag wezen kijken.
Na een gezellig ritje naar Amersfoort in de 33 Red van Martijn zijn we eerst eens de auto op gaan zoeken. Even bekeken zonder eigenaar erbij, dat kijkt een stuk makkelijker
Al hel gauw hebben we heel wat puntjes kunnen constateren die niet best waren, of waarvan ik niet op de hoogte was. Vervolgens de mogelijke oplossing doorgesproken en weer verder gaan kijken. Daarna zijn we de eigenaar maar eens op gaan zoeken, maar deze bleek even weg te zijn. Martijn en ik hebben vervolgens maar een McDonaldstest gedaan, en ook de vestiging Amersfoort werd ok bevonden! Hierna maar weer terug gegaan, en deze keer was de eigenaar wel aanwezig. Beetje over Alfa's staan praten enzo, en samen nogmaals de Alfa 33 bekeken. Motorisch loopt hij goed, alleen beetje afstellen volgens Martijn. Viel allemaal niet tegen, wel gewoon een aantal punten die flink wat werk gaan bezorgen. Aan het eind werd dan ook de prijs besproken. De eigenaar wilde er €150,- voor hebben. Ik maakte meteen aanstalten om mij om te draaien en weg te lopen, toen hij maar vroeg wat ik ervoor wilde geven. €100,- niet meer, niet minder was mijn antwoord, en alsnog is de deal gesloten. Zaterdag word deze Bella op mijn naam gezet, en 24 of 25 april word ze door mij opgehaald, met hulp van Martijn, aangezien er geen einddemper onder zit ;D
Zoiezo wordt Martijn een door mij veel gezien gast, aangezien de 33 in de loods van Martijn komt te staan. Daar heb ik de ruimte om lekker aan deze auto te gaan knutselen en haar weer helemaal mooi te gaan maken. Met name de schade die op linkerkant zit is aanzienlijk, maar absoluut te maken, desnoods bellen we Jan ;D Gaat in ieder geval goedkomen, ik zorg ervoor dat mijn jongetjesdroom lekker nooit kan uitgroeien tot een jongensdroom.
Talibanstrijder ft. Leontien...
Tsjah, zoals gemeld moest de 33 Red nog even verplaatst worden van Amersfoort naar Wichmond. Op zich niet al te moeilijk, de 33 is nog in rijvaardige staat, alleen ontbrak de einddemper en wilde de eigenaar de velgen houden. Martijn zou voor deze avond 4 velgen en een demper meenemen, zodat we vol vertrouwen de reis konden gaan aanvangen. Rond kwart over 6 arriveerde Martijn hier in Oss om mij op te halen, en in de spitsdrukte zijn we vervolgens richting Amersfoort gegaan. Na 5 minuten rijden kwamen we echter tot de ontdekking dat we helemaal geen gereedschap bijhadden. Beetje jammer, dus wij omgedraaid en volle vaart weer terug. Een normaal mens zegt hoi tegen de mensen die er in huis rondlopen, ik crosste echter regelrecht de schuur in, en rende met 2 volle koffers weer naar buiten, mijn familie vol verbazing achterlatend. Nou jah, ze weten nog enigszins wie ik ben ( alhoewel, na al die weekenden ;D ) dus verder oponthoud kenden we niet. Ondanks de drukte verliep ook de reis naar Amersfoort zonder horten of stoten, en kwamen we slechts 10 minuutjes na de afgesproken tijd aan.
Na de sleutels te hebben gekregen zijn Martijn en ik begonnen met het verwisselen van de wielen. Toen we daarvan de bouten niet los kregen wegens het gebrek aan een kruissleutel, dachten wij even handig de einddemper eronder te hangen. Jammer, maar helaas, de pijp van de middendemper bleek een stuk te zijn afgezaagd en zo pastte de einddemper al helemaal niet. Ga je dan met je goeie gedrag, het zat dus weer lekker tegen. Nou jah, het is een 33 dus er was wat te verwachten. Dan maar eens gaan kijken of het ding liep, en warempel, na een 33-startstartcursus kreeg ik het ding aan het lopen. Beetje gas inhouden, en het boxertje pruttelde tevreden in het vooronder. Totdat ik het gas los liet. Kreunend en zwoegend blies het motortje z'n laatste adem uit en zat ik beteuterd in m'n stoel te kijken. Martijn frommelde vervolgens even aan de choke met de opmerking: "hé, de choke staat nog aan, geen wonder, dan loopt ie nooit..." CHoke uit, ding starten, en hij liep bijna beter dan m'n 156... ( Hoezo zelfspot... ;D
) Typisch Alfa zullen we maar zeggen, we installeren een feature die de motor alleen maar slechter laat lopen, hoe kansloos...Ondertussen was de broer van de verkoper in een 146 gearriveerd, en die was zo vriendelijk even zijn kruissleutel uit te lenen. Binnen mum van tijd hadden we dan ook de wielen gewisseld en stond de 33, weliswaar met veel herrie klaar voor een rit van zo'n 80 kilometer.
Na een bakje koffie en het uitwisselen van het kenteken- en vrijwaringsbewijs, evenals de financiële overdracht, was ik dan echt definief de eigenaar van deze, in Nederland nog schaarse uitvoering van de 33 type 2. Heel blij ermee heb ik Martijn vervolgens nog gewezen op een defect rechterachterlicht bij zijn eigen Red, en na enig onderzoek bleek het lampje gewoon heel te zijn. Het blijven vreemde autootjes...
Zonder problemen reden we vervolgens de snelweg op, en na een tankstop voor Martijn reden we door naar Wichmond.
Jah euh, ging dat maar zo makkelijk... Net voor Apeldoorn was het "plof" en een gigantisch lawaai onder m'n stoel. ****, dat was de middendemper... Gelukkig bleef hij hangen, maar binnen 2 seconden was ik dermate doof dat ik het vanochtend nog in m'n oren hoorde piepen ;D Ik seinde Martijn even ten teken dat hij rustig aan moest doen, want met 90 km/u was het enigzins acceptabel. Dacht ik dat opgelost te hebben, zie ik achter mij een politiebus verschijnen. Ik dacht daar alwéér te gaan met m'n goeie gedrag en trapte de koppeling maar in, teneinde te hopen dat vriend agent het geluid niet zou horen. Schijnbaar werkte het wel want na zijn inhaalmanouvre heb ik geen enkel stopbordje gezien. Pfiieeew, dat viel dus ook alweer mee, alhoewel... De tussendemper bonkte zo nu en dan tegen het asfalt aan, dus een stop was gewenst. Helaas bleek de volgende parkeergelegenheid ook echt een parkeergelegenheid, dus geen tankstation. Ja, lachen jullie nu maar, Martijn en ik lagen toch bijzonder onprettig onder de auto te kijken. Martijn merkte op dat de demper wel zou blijven hangen, en sprong heel snel in z'n wagen en gaf gas, ik erachteraan, en jawel hoor, na 2 meter: Krrrrrrrrrrrrrr. Goed, dat was dus de einddemper die afgebroken was. Martijn weer stoppen, ik ook en nog voordat ik "euh" kon zeggen had Martijn de demper er al onderuit en in m'n auto gegooid. Deur op slot en karren maar, damn, wat voelden wij ons onprettig.
De rest van de rit tot aan Wichmond met een partij lawaai gereden waar je echt half gek van werd maargoed, na 20 minuten peentjes zweten ivm de sterke arm der wet, kwam dan toch de loods van Martijn in zicht. Toen de auto eenmaal binnenstond heeft Martijn me keurig op het station in Zutphen gezet, alwaar ik de trein naar Oss nam, en om 5 voor 12 's-avonds arriveerde ik weer in m'n woonplaats. Op dat christelijke tijdstip kwam ik er pas achter dat ik nog helemaal niet gegeten had... Nou jah, je moet wat over hebben voor een opknapprojectje
Met dank aan:
Martijn - Talibanstrijder
Frank - Verkoper
Broer van Frank - Kruissleutelvoorziening
NS - Vanwege het rijden zonder vertraging
Martijn net aangekomen in Oss.
De Taliban blaast autobanden op? ???
http://
Uniek, 2 Red neusjes bij elkaar
Klaar voor de reis naar Wichmond...
Grtz, Arjen
Ik blijf dit toch een hele mooie uitvoering vinden. 