Bertone: van daily driver naar mooi weer auto...
Geplaatst: do mar 22, 2007 12:23
Eerst even een inleiding:
Ik rij al een paar jaar naar volle tevredenheid semi-dagelijks in een 1750 Berlina. Nou was dit qua body echter al nooit echt een super exemplaar (lees: hoop plamuur) en in de afgelopen jaren is ie er niet mooier op geworden. Tijd voor een opvolger. Daarnaast hadden we er altijd nog wel een klassieke Alfa bij zoals een Spider of een Giulia in aanmerkelijk betere staat, die we gebruikten voor de vakantie's en clubdagen enzo. Echter veel meer dan dat werd er niet mee gereden en stond zo dus vaker in de weg dan dat we er plezier van hadden.
Nou liep ik al een tijdje met het plan om die 2 auto's tot 1 auto te combineren (figuurlijk) om zo het aantal stilstaande auto's voor de deur te verminderen. Dus een mooie klassieke Alfa in goede staat voor semi dagelijks gebruik. En dat moest dan een Bertone worden. En wel een project in de vorm van een goede gezonde harde body en verder maakte de staat me niet uit. Maar omdat ik in principe maar 2 avonden per week aan de auto wil werken en geen zin heb in een jarenlang project moest het in elk geval iets zijn wat geen totale restauratie nodig had.
Eerst was het plan om dat in de vorm van een (witte) GTA replica te doen. Maar de zoektocht (zie hier) naar een gezonde Scalino basis binnen mijn voorgenomen budget leverde weinig op. Dus al snel werden de zoekcriteria betreffende model, uitvoering en bouwjaar verbreed en uiteindelijk kwam ik terecht bij een Portugeese 75-er GT 1600 Junior die al 15 jaar stilstond met een kapotte koppakking. Voldeed echter aan de belangrijkste eisen: hard, onverklooid, origineel en natuurlijk niet onbelangrijk: viel makkelijk binnen het beoogde budget. Verdere voordelen: laat bouwjaar dus net wat meer comfort dan een vroege Bertone (achterruitverwarming, luxer interieur, etc) en op de een of andere manier reden mijn 75-er Giulia's ook veel fijner dan de 68-er die ik had. Bovendien was de auto verder ook nog in originele, complete en nette staat met weinig kilometers. Nergen roest op de lastige plekken. Interieur nog heel mooi, chroomwerk goed en compleet, lakwerk dof en rondom krasjes en deukjes. Dat laat ik ook zo, heeft wel wat dat patina.
Enfin, eenmaal thuis in de garage natuurlijk pas echt goed kunnen bekijken en begonnen met het kaalmaken van de bodem. Zit vol met 30 jaar oude bitak en dat is dus nog wel een lekker klusje. Achter de bitak op sommige plekken wat oppervlakte roest maar in de naden van de dorpels en bodem etc zie je overal nog de puntlasjes zitten. Dus geen tegenvallers daar. Zelfs de dorpelkoppen zijn nog OK en ook rond de afwateringsgaten in de bodem geen roest. Wel is de de buitendorpel ter plaaste van het RV spatbord al eens gerepareert, hier moet ik misschien nog wat laswerk opnieuw doen. Oja, de balk onder de radiateur is een beetje rot (tpv bevestiging voorste stabi) en moet dus wat aan gebeuren. Allemaal geen ramp en nog gezond genoeg om zonder extra werk door de keuring te krijgen en een paar jaar (zomer)plezier van te hebben. Maar omdat de auto ook in de winter gebruikt moet gaan worden en ik de volgende jaren geen zin heb in laswerk, zijn wat maatregelen vereist.
Volgende stappen, ongeveer in deze volgorde:
-bodem + wielkasten + dorpels volledig ontdoen van bitak/tectyl/roest
-roest passiveren (denk met Owatrol) + bodem in roestprimer
-evt wat laswerk aan voorkant dorpel en voorste dwarsbalk + afwateringsgaten in bodem dichtlassen
-tank + reservewielbak + kofferbak ontdoen van bitak/tectyl/roest
-herstelwerk aan achterpaneel + monteren kleine achterlichten
-wielophanging reviseren (nieuwe rubbers, remmerij, nieuwe dempertjes)
-nieuwe remleidingen + brandstofleidingen
-licht herstelwerk aan RA wielkastrand (1 plekje. Echt)
-motorruimte deels ontroesten (onder remcilinder)
-nieuwe koppakking + nieuwe slangen + hoofdremcilinder revisie
-interieur geluidsisolatie verbeteren + kachel werking verbeteren + dikke stereo monteren + kofferbakbediening herstellen.
-holle ruimtes behandelen met spulletje van Mike Sander + bodem/flenzen beschermen met goed middeltje (tbd)
-Lokari binnenspatborden monteren (persoonlijk echt goede ervaringen mee)
-nieuwe banden
-uitlaatje
-RDW keuring
-2L motor ombouw + langere overbrenging
-Gasinjectie erin
-karren!
Ik zal in dit topic het verloop van het project raporteren en eventueel voorzien van wat fotootjes. Is voor mezelf ook een goede leidraad. Maar vooral ervaringen in de aanpak en gebruik van materialen en gereedschappen proberen te delen.
Zoals gezegd begonnen met het verwijderen van de dikke laag bitak op de bodem. Deze compleet uitgeharde laag gaat op den duur scheuren vertonen waartussen water kan gaan kruipen. De vorm van corrosie die je hierdoor krijgt (crevice corrosion, in nederlands denk ik spleetcorrosie) is veel erger dan corrosie op een open oppervlakte. Ten eerste omdat je het niet ziet, maar in die spleet krijg je lokaal ook veel agressievere corrosie. Deze vorm van corrosie heb je dus ook in al je fels en lasnaden in dorpels, deuren, etc.
Waar de bitak goed gehecht heeft en geen scheuren vertoont is meestal het metaal nog in nieuwstaat. Maar omdat je nu eenmaal veel beweging hebt in de bodem, krijg je dus scheuren en doet de bitak laag vaak meer kwaad dan goed.
Verwijderen van deze laag gaat na wat experimenteren met verfbrander, afkrabbers, etc. het best met een goed afsteekmes. En wel als de laag zo koud mogelijk is. Met verwarmen krijg je allenmaar het effect dat je het gaat uitsmeren, zelfs door de warmte van de bouwlamp die ik met sleutelen altijd gebruik ging het al lastiger. Als het koud is breekt het er als het ware af met minimale schade aan de onderliggende laklaag. Afkrabbers in verschillende maten en vormen gebruiken voor de hoekjes en rondingen. Resten verwijderen met wasbenzine. Maar het blijft een rotklus, ik schat dat je er echt minimaal 3 a 4 volle dagen mee bezig bent. In mijn geval (2 avonden per week) dus 3 a 4 weken… schiet lekker op.
Binnenkort meer.
Ik rij al een paar jaar naar volle tevredenheid semi-dagelijks in een 1750 Berlina. Nou was dit qua body echter al nooit echt een super exemplaar (lees: hoop plamuur) en in de afgelopen jaren is ie er niet mooier op geworden. Tijd voor een opvolger. Daarnaast hadden we er altijd nog wel een klassieke Alfa bij zoals een Spider of een Giulia in aanmerkelijk betere staat, die we gebruikten voor de vakantie's en clubdagen enzo. Echter veel meer dan dat werd er niet mee gereden en stond zo dus vaker in de weg dan dat we er plezier van hadden.
Nou liep ik al een tijdje met het plan om die 2 auto's tot 1 auto te combineren (figuurlijk) om zo het aantal stilstaande auto's voor de deur te verminderen. Dus een mooie klassieke Alfa in goede staat voor semi dagelijks gebruik. En dat moest dan een Bertone worden. En wel een project in de vorm van een goede gezonde harde body en verder maakte de staat me niet uit. Maar omdat ik in principe maar 2 avonden per week aan de auto wil werken en geen zin heb in een jarenlang project moest het in elk geval iets zijn wat geen totale restauratie nodig had.
Eerst was het plan om dat in de vorm van een (witte) GTA replica te doen. Maar de zoektocht (zie hier) naar een gezonde Scalino basis binnen mijn voorgenomen budget leverde weinig op. Dus al snel werden de zoekcriteria betreffende model, uitvoering en bouwjaar verbreed en uiteindelijk kwam ik terecht bij een Portugeese 75-er GT 1600 Junior die al 15 jaar stilstond met een kapotte koppakking. Voldeed echter aan de belangrijkste eisen: hard, onverklooid, origineel en natuurlijk niet onbelangrijk: viel makkelijk binnen het beoogde budget. Verdere voordelen: laat bouwjaar dus net wat meer comfort dan een vroege Bertone (achterruitverwarming, luxer interieur, etc) en op de een of andere manier reden mijn 75-er Giulia's ook veel fijner dan de 68-er die ik had. Bovendien was de auto verder ook nog in originele, complete en nette staat met weinig kilometers. Nergen roest op de lastige plekken. Interieur nog heel mooi, chroomwerk goed en compleet, lakwerk dof en rondom krasjes en deukjes. Dat laat ik ook zo, heeft wel wat dat patina.
Enfin, eenmaal thuis in de garage natuurlijk pas echt goed kunnen bekijken en begonnen met het kaalmaken van de bodem. Zit vol met 30 jaar oude bitak en dat is dus nog wel een lekker klusje. Achter de bitak op sommige plekken wat oppervlakte roest maar in de naden van de dorpels en bodem etc zie je overal nog de puntlasjes zitten. Dus geen tegenvallers daar. Zelfs de dorpelkoppen zijn nog OK en ook rond de afwateringsgaten in de bodem geen roest. Wel is de de buitendorpel ter plaaste van het RV spatbord al eens gerepareert, hier moet ik misschien nog wat laswerk opnieuw doen. Oja, de balk onder de radiateur is een beetje rot (tpv bevestiging voorste stabi) en moet dus wat aan gebeuren. Allemaal geen ramp en nog gezond genoeg om zonder extra werk door de keuring te krijgen en een paar jaar (zomer)plezier van te hebben. Maar omdat de auto ook in de winter gebruikt moet gaan worden en ik de volgende jaren geen zin heb in laswerk, zijn wat maatregelen vereist.
Volgende stappen, ongeveer in deze volgorde:
-bodem + wielkasten + dorpels volledig ontdoen van bitak/tectyl/roest
-roest passiveren (denk met Owatrol) + bodem in roestprimer
-evt wat laswerk aan voorkant dorpel en voorste dwarsbalk + afwateringsgaten in bodem dichtlassen
-tank + reservewielbak + kofferbak ontdoen van bitak/tectyl/roest
-herstelwerk aan achterpaneel + monteren kleine achterlichten
-wielophanging reviseren (nieuwe rubbers, remmerij, nieuwe dempertjes)
-nieuwe remleidingen + brandstofleidingen
-licht herstelwerk aan RA wielkastrand (1 plekje. Echt)
-motorruimte deels ontroesten (onder remcilinder)
-nieuwe koppakking + nieuwe slangen + hoofdremcilinder revisie
-interieur geluidsisolatie verbeteren + kachel werking verbeteren + dikke stereo monteren + kofferbakbediening herstellen.
-holle ruimtes behandelen met spulletje van Mike Sander + bodem/flenzen beschermen met goed middeltje (tbd)
-Lokari binnenspatborden monteren (persoonlijk echt goede ervaringen mee)
-nieuwe banden
-uitlaatje
-RDW keuring
-2L motor ombouw + langere overbrenging
-Gasinjectie erin
-karren!
Ik zal in dit topic het verloop van het project raporteren en eventueel voorzien van wat fotootjes. Is voor mezelf ook een goede leidraad. Maar vooral ervaringen in de aanpak en gebruik van materialen en gereedschappen proberen te delen.
Zoals gezegd begonnen met het verwijderen van de dikke laag bitak op de bodem. Deze compleet uitgeharde laag gaat op den duur scheuren vertonen waartussen water kan gaan kruipen. De vorm van corrosie die je hierdoor krijgt (crevice corrosion, in nederlands denk ik spleetcorrosie) is veel erger dan corrosie op een open oppervlakte. Ten eerste omdat je het niet ziet, maar in die spleet krijg je lokaal ook veel agressievere corrosie. Deze vorm van corrosie heb je dus ook in al je fels en lasnaden in dorpels, deuren, etc.
Waar de bitak goed gehecht heeft en geen scheuren vertoont is meestal het metaal nog in nieuwstaat. Maar omdat je nu eenmaal veel beweging hebt in de bodem, krijg je dus scheuren en doet de bitak laag vaak meer kwaad dan goed.
Verwijderen van deze laag gaat na wat experimenteren met verfbrander, afkrabbers, etc. het best met een goed afsteekmes. En wel als de laag zo koud mogelijk is. Met verwarmen krijg je allenmaar het effect dat je het gaat uitsmeren, zelfs door de warmte van de bouwlamp die ik met sleutelen altijd gebruik ging het al lastiger. Als het koud is breekt het er als het ware af met minimale schade aan de onderliggende laklaag. Afkrabbers in verschillende maten en vormen gebruiken voor de hoekjes en rondingen. Resten verwijderen met wasbenzine. Maar het blijft een rotklus, ik schat dat je er echt minimaal 3 a 4 volle dagen mee bezig bent. In mijn geval (2 avonden per week) dus 3 a 4 weken… schiet lekker op.
Binnenkort meer.