. Kern van het verhaal is dat een stabi die belast wordt op torsie de meeste spanningen zich buiten de kern bevinden en daardoor is een holle stabi erg effectief.En de raatligger die je beschrijft , wordt zo uitgevoerd om het weerstandsmoment te laten toenemen en zijn alleen geschikt voor situaties met geringe belasting. En geldt alleen voor staal !!!
En voor een ligger belast met normale krachten geldt juist dat de spanningen door de kern gaan en daarom is een I of H profiel effectief, hebben alleen "vlees" in de kern en daardoor is bijvoorbeeld een holle pijp niet handig want deze knikt. Wat ook zo mooi kan gebeuren als je je remleidingen aan het buigen bent.
Maar is dus een hele andere constructie en dus niet met elkaar te vergelijken.Bovenkant staat onder 'drukspanning' en de onderkant onder 'trekspanning', dus allebei spanningen. En wat is het verschil tussen een materiaalbreuk en een constructieve breuk ?De bovenkant van de balk staat bij belasting onder druk en de onderkant onder spanning. Tussen de twee extremen heb je een neutraal as waar de krachten nul zijn. Hier heb je, bij een balk, dus geen materiaal nodig. Hoe groter de krachten zijn, hoe meer moet je rekening houden met de dikte van je wand. Je materiaal heeft namelijk een beperkte elasticiteit en kan maar een beperkte kracht hebben voordat het begeeft. Dat is dan een materiaalbreuk en niet echt een constructief breuk, alhoewel de twee natuurlijk met elkaar verbonden zijn.
Daily mule ==> bmw 325D
ieder zijn vak zeg maar. wat ik over enige tijd wel kan melden is het verschil in torsie(nm) t.o. van het gewicht van de stabie. 
zo had ik het nog niet bekeken. 
