ma feb 28, 2005 22:30
Even terug naar 't onderwerp.
Het verschil tussen SAE en DIN vermogen zit 'm in de manier van meten.
SAE (Society of Automotive Engineers)
De motor wordt gestript van z'n accesoires. De ventilator, waterpomp, dynamo, luchtfilter en uitlaat worden verwijderd en dan wordt het vermogen bepaald. Het moge duidelijk zijn dat in deze opstelling een motor niet zelfstandig kan functioneren.
Toen de Amerikanen in 't begin van de jaren 70 hun meet methodes moesten aanpassen kwamen er motoren met mini dynamo's en waterpompen die maar nét de boel konden koelen maar voldoende om de test te doorstaan, alles om maar een zo groot mogelijk motor vermogen te krijgen.
DIN (Deutsche Industrie-normen)
Het motor vermogen wordt bepaald onder de zelfde condities als dat deze in de auto zit. Dus inclusief ventilator, waterpomp, dynamo, luchtfilter en uitlaat.
Deze meting komt dichter bij de werkelijkheid.
Dan is er nog de CUNA (Commissione per l'Unificazione automobilistica), inderdaad Italiaans.
Hierbij combineren we DIN en SAE. De uitlaat gaat er af, ook het luchtfilter maar de accesoires die nodig zijn om de motor te laten werken moeten er op blijven.
Het mag duidelijk zijn deze test methodes geven grote verschillen en ook blijft de mogelijkheid aanwezig om te manipuleren met de smeermiddelen, luchtdruk en vochtigheid temperatuur enz.
Ik heb dit verhaal uit een oud boek (1970), dus ik weet niet of men tegenwoordig bij een DIN meting ook de stuurbekrachtiging en airco meeneemt. Dit zou dan betekenen hoe luxer de auto wordt hoe minder motorvermogen er voor handen is (bij een zelfde motor).
Ik hoop dat hiermee de vraag beantwoord is.