Kristal, Manu, Thierry en alle andere organisatoren,
al heel wat lofuitingen gezien, maar er kan er vast nog wel eentje bij! Wat een supertoffe rit!
's Ochtends om 06:30 met de 33 vertrokken vanuit Amsterdam, in Utrecht de rittencoureur bij uitstek uit zijn bedje getrokken, nog een sapje naar binnen gegoten en toen vanuit Utrecht aan het grote Belgie avontuur begonnen. Tijdens de nachtrit had de 33 zich enigzins misdragen dus moest hij eea goedmaken. De grens over bij Bergen op Zoom en gelijk een CD-tje van Clouseau erin....dansen en louise gierden door de speakertjes. De lol zat er goed in...totdat klabammmmmmmmmmm....nee geen plof uit de boxer maar vlak voor de tunnel knalden we door een gatl in de snelweg waar je met recht U tegen zou zeggen. Niet normaal meer...als je in dat gat zou kijken zou je aan de andere kant een stel chinezen zien zo diep was ie. Het was een fikse oplawaaier en voor de koni en madenoveer zelfs zo groot dat de 33 de hele rit gepiept en gekraakt heeft (veer is uit de schotel gesprongen). De CD kon ook niet meer spelen omdat het wegdek zo abominabel slecht was dat er door de trillingen niet meer naar te luisteren viel.
Enfin helemaal geshaked kwamen we bij van Steenkiste aan. Wat een contrast met de snelweg...een werkelijkwaar prachtige showroom met garage. Lieve meisjes die een lekker broodje en sapje aanboden, iemand achter de balie die een superleuk welkomst pakket overhandigde, we waren de stuiterrit gelijk weer vergeten. Bij Thierry nog even naar een alfa 'cartello' (aktentas) geinformeerd (deze valt in nederland niet meer te achterhalen) en ff uitgerust in de prachtige rode stoelen in de showroom...en ons af vragen wat voor onderdeel er inhemelsnaam op tafel lag. Toen maar in de boxer gesprongen om te starten (nadat Manu ons nog even in de goede richting had gewezen). De rit ging veelal over kleine weggetjes door weilanden en over kaseien en betonnen platen. De 33 en zijn coureurs werden helemaal door elkaar geschud. Hoogtepunt van de rit kwam bij een klein dorpje waar we de naam van een muziekleraar moesten zoeken, naast deze muziekleraar moesten we namelijk ook als antwoord op een vraag de bij de plaatselijke kroeg geadverteerde bieren noteren...en wat zag ons oog...sloeber bier...dat verzin je toch niet... Dus wij (het liep al tegen 1-en) tussen de Alfisten en wielrenners een soort 'Hector' achtig cafe in. 2 sloebers alstublieft...wow wat een bier! (of zoals vroeger in die Vos reklame...gatverbielekes das pas lekker!!!) Nog 3 belgische Spideraars gesproken op het terras nog ff een sigaretje en toen weer de boxer in gesloebert hahaha. Nou na die sloeber was de navigator soms het spoor wat bijster...maar ondanks dat we een plaatje of 15 hadden gemist kwamen we toch weer in het goede spoor. Een in een oranje Montreal rijdende deelnemer kon ons weer aan het juiste plaatje/bolletje pijltje helpen en equipe 33 kon weer onderweg. Vlak nadat we door de grijze bertone werden geflitst kwamen we in een dorpje met 2 frieterien, nou dat ging er na zo'n sloebertje wel in. De frieterie heette 'het buikste rond' nou dat hadden we na die vlaamsereuzen frites zekers...lekker gekletst met de uitbater en de kids (wisten jullie dat een stuiterbal in het vlaams een springbal heet?) Enfin, nog een paar sigaretjes en equipe 33 ging weer op pad. Nadat we voor het antwoord op een vraag over een schilder weer eens op ons klokje keken schrok de navigator zich een hoedje...alez nog maar ene uur te gaan... volgens het roadbook echter nog voor 2 uur aan route...whooops iets te veel van het vlaamse leven genoten...tijdnood...anyway als in back to the future werd het pedaal tot het metaal geramd...de boxer brulde 2 bandensporen achter ons vlogen in brand...de flux...nee nu dwaal ik af...we konden niet terug in de tijd...en erm...volgens mij zijn we weer verkeerd gereden...ff keren...sloeber...hahahahaha. Maar goed, de laatste vraagjes gegokt en als een speer naar het eindpunt.
Nog net op tijd het deelnameformulier ingeleverd. Bekaf ploften we op de landingsbaan neer, een kleine belgische Schumacher nam nog even vol trots plaats achter het stuurwiel van de 33 ff op die toeter drukken...idd TOET
. Na Kristal nog even bedankt te hebben en de winnaar gefeliciteerd begonnen we aan de terugweg...de ritcoureur wilde eigenlijk nog even een paar Sloebers in Gent scoren maar lag binnen 5 minuten al te snurken in de bijrijdersstoel. Op naar Zeeland...rammeldebammel weer over die gare snelweg/wasbord en zonder verdere problemen naar huis. Uur of 20:00 weer in Utrecht. De 33 gaf als stil protest voor de aframmeling nog wat electrische storingen...(alarm en remvloeistof lampje flipte helemaal de pan uit) maar na een uurtje rusten en het aandrukken van de zekeringen was dat ook weer over... Na al met al een wild anvontuur die in Suske en Wiske titelatuur zeker en vast de naam 'de trillende trentatre' had gekregen hopen we toch nog wat broodnodige puntekes voor het puzzelklassement te hebben gescoord...we zijn namelijk tot de 5e plek afgezakt. Volgende keer zullen we wat minder sloeberen en beter op de tijd letten, maar vooral weer net zoveel lol hebben. Iedereen bedankt voor de leuke middag.
awel zoals u hebt kunnen lezen zit het vlaams nog ene wat in het systeem, duseh alhier nog enkele fotokes
nee echt geen grap...sloeberbier bestaat!
ff keren bij de hooischuur...om een af andere reden benaderden we hem toch weer van de verkeerde kant...
Tot de volgende rit!
Ciao Loeb en Petter!
maar moesten ook vrij lang op onze thuisbrengers wachten hoor
We willen graag de Flandrienrit in onze herinnering koesteren en daar geen nieuwe rit door Vlaanderen overheen zetten.