De Montagna is absoluut één van de gaafste karretjes die Ferrari in die jaren gemaakt heeft. Helaas is het een one-off.
Wat weetjes over de auto en kijken of we het Alfa-related kunnen maken?
De Zwitser Peter Schetty won letterlijk elke heuvelklim waar hij in 1969 aan deelnam met deze auto. Merkwaardigerwijs werd de auto daarna niet meer door Ferrari ingezet in races.
Het chassis (# 0862) heeft een rijk geschakeerde historie...
Het begon zijn leven als het chassis van een Ferrari Dino 206 S, een kleinere Ferrari die toen nog weinig te maken had met de latere Dino 206 GT & 246 GT/S, gebouwd voor langeafstands races als de Nurburgring 1000 KM, de 24 uur van Le Mans en de Targa Florio.
Hier een soortgelijke wagen tijdens de Targa Florio 1966 (chassisnummer 0852 met Jean Guichet / Nino Vaccarella op weg naar een 2e plaats):
De "Montagna" kwam ter wereld als Dino 206 S chassisnummer 020 (de Dino's werden anders genummerd dan "gewone" Ferraris) maar werd nooit een volledige Dino, tenminste niet zo lang zij in het bezit was van de Ferrari fabriek. Het chassis werd omgenummerd naar # 0862 en in November 1967 reed Chris Amon, die toen Formule 1 coureur voor Ferrari was, er een paar testrondjes op het circuit van Modena mee.
Het chassis werd vervolgens begin 1968 naar Pininfarina gestuurd die er de spectaculaire showcar "PF 250 P5" van maakte... Die zag er zo uit:
In Maart 1968 stond de auto in deze vorm op de Autoshow van Geneve. Dit is trouwens een replica.
(*)
In de loop van 1968 werd de P5 gesloopt (!) en omgebouwd tot de Montagna zoals te zien in dit filmpje.
In 1970 ontving het chassis wederom een nieuwe body en werd in 1971 de oude body (de Montagna body dus) gemonteerd op de Dino 206 S met chassisnummer 022. 022 bleef tot ergens in de jaren 80 uitgerust met de Montagna body.
Chassisnummer 0862 ging intussen door diverse handen nadat de bekende Ferrari verzamelaar Pierre Bardinon de auto rechtstreeks van de Ferrari fabriek gekocht had in 1971 hoewel de Italiaan Edoardo Lualdi-Gabardi er nog éénmaal mee geraced had. Enzo Ferrari had op de vraag van journalisten waarom Ferrari geen eigen museum had het standaard antwoord "Wilt U het Ferrari museum zien? Gaat U dan naar de heer Bardinon!". Bardinon, nog steeds in het bezit van de grootste privéverzameling van "race Ferrari's" ter wereld, heeft achter zijn kasteel het privé circuit "Mas du Clos" liggen waar vaak meetings gehouden worden.
Ergens in de jaren 80 ging de auto, nog steeds met Dino body, over in het bezit van Jacques Setton die de originele Montagna body terug wist te kopen en weer liet monteren.
De auto kwam vervolgens bij een aantal handelaren terecht om uiteindelijk op 20 Januari 2006 op de RM's Arizona veiling verkocht te worden aan de gefortuneerde Zwitserse Ferrari verzamelaar Giorgio Perfetti voor de luttele som van 1.650.000 US$ (incl. veiling opslag).
De auto schijnt momenteel nog steeds eigendom van Perfetti te zijn.
Hoe maken we dit nu Alfa-related?
Wel, Pininfarina maakte naar aanleiding van de bovengenoemde P5 in 1969 een Alfa prototype.. de 33 Coupe Prototipo Speciale in het fel geel. De gelijkenis met de P5 is meer dan treffend te noemen...
En zo heeft dus zelfs een leuk rood karretje dat blerend een heuvel op rijdt in Engeland en van een heel ander merk is... toch weer banden met Alfa Romeo want zonder de P5 en daar uit voortvloeiend dus de Tipo 33 Speciale, was.de Montagna er misschien wel nooit geweest... en had dit filmpje nooit bestaan.
(*) Er bestaat veel onduidelijkheid over de PF 250 P5... Het ene verhaal zegt dat deze gebouwd is op basis van de Dino 206S zoals hier boven beschreven maar er zijn ook versies die zeggen dat hij gebouwd was op basis van een 330 P4 zoals deze:
De discussie hier over zal nog wel enige jaren voortduren vrees ik en ik zal dan ook geen uitspraken doen over welke versie van de waarheid nou de echte is. Het verhaal van de P5 zoals hier geschetst is slechts 1 van die versies.
Patina: Roest, gezien door ogen van iemand met poetsfobie...
