Daar heb je wel een punt
<.........> Als lease auto zijn er in mijn omgeving ook maar weinig mensen die een Alfa nemen, ofwel omdat ie niet op de lijst staat (te vervuilend) ofwel omdat de restwaarde veel te klein is. Vaak slechts de helft van een duits mormel
Juist. Daarom gaat het dus zo slecht met de verkoopcijfers. En vergeet de onderhoudskosten niet. Dat doen leasemaatschappijen namelijk ook niet als die bovengemiddeld zijn! (De fakturen voor al die gebroken 16V-distributies en uitgelubberde wielophangingen passen niet echt bij 'premium brand'-aspiraties.)
Ik schat dat door de belangrijkste doelgroepen van Alfa ongeveer 90% van de auto's geleast wordt. Bij leasewagens is vaak niet de auto en de merkvoorkeur bepalend voor de keuze, maar het leasebudget dat de werkgever beschikbaar stelt. Dat leasebudget is het uitgangspunt en met dat bedrag in zijn achterhoofd gaat de klant uitgebreid rondshoppen wat hij kan krijgen. En elke 3 of 4 jaar opnieuw kiest hij wat hem op dat moment het beste uitkomt. Vandaar ook de kleinere merkentrouw bij leaserijders.
Een paar maanden geleden was ik zelf aan een nieuwe leaseauto toe. Ik ben een groot Alfa Romeo liefhebber en dat zal ik altijd blijven. (Mijn Alfa's houd ik dus!, de leaseauto rijd ik alleen zakelijk.) Maar toch ga je dan vergelijken met auto's en prijzen van andere merken. Dat waren in mijn geval [quote:] 'Duitse mormels' van Audi, BMW en Mercedes en ook wat Zweedse 'mörmels' van Volvo al komen die tegenwoordig ook uit België. En sorry dat ik het zeg, maar over het algemeen heb je nu bij die vreemde merken toch wel meer auto voor je geld (lees: het maandelijkse leasebedrag).
Alfa Romeo heeft altijd verkoopcijfers gehad met grote ups en downs. Belangstelling en liefhebbers genoeg. Daar ligt het niet aan, dat blijkt wel als er aantrekkelijke modellen worden uitgebracht. Denk maar eens terug aan de grote verkoopsuccessen in -grofweg- de jaren 1989-1993 (vanwege Alfa 164 met kwaliteitsimpuls voor het merk, Alfa 75 was winnaar in onze nationale autosport, Larini werd DTM-kampioen met de 155, Alfa 33 serie 3 met geslaagde facelift die lekker meeprofiteerde). En zo'n succesperiode was er nogmaals in de jaren 1998-2003 (Alfa 156 en 147; beide heel aantrekkelijke auto's en zelfs Auto van het jaar, ook prima diesels die belangrijker werden in het zakelijk segment, 156 SW was mooi op tijd toen stationcars evolueerden van lompe pakezels naar mooie lifestyle-auto's).
Maar toch: telkens na 4-5 jaar succes zakten de verkoopcijfers weer als een plumpudding in elkaar. Dat komt niet alleen door crisistijden zoals nu. De verkoopcijfers dalen veel harder dan bij andere merken. Natuurlijk worden er minder auto's verkocht, maar na afloop van de leasetermijn stappen veel klanten ook over naar een ander merk. Vanwege de centen. En dat heeft weer alles te maken met onderhoudskosten, restwaarde en (tegenwoordig) fiscale en milieuaspecten. En daar scoort Alfa nou eenmaal minder dus zien we dat gelijk terug in de cijfers.
.
