Ik heb beide takken van deze sport beoefend.
Zowel op de werkplaatsreceptie bij 3 autobedrijven en bij mijn huidige werkgever op de ROB afdeling.
Het is het spel tussen verkoper ( werkplaatsreceptie ) en inkoper ( ROB leasemij.), mijn ervaring als werkplaatsreceptionist was om zo veel mogelijk te verkopen, remblokken, schijven, banden etc etc is via het koude en gevoelloze ROB systeem met gemak te manipuleren.
Als medewerker ROB heb je vele tools in handen om te controleren en vergelijken, het blijft in mijn ogen nog steeds onacceptabel dat nagenoeg geen enkel merk aan kan geven wat iets kost, de gemiddelde leaseauto is een volumemodel en dus moet een importeur daar met gemak een (pakket) prijs voor af kunnen geven, ik heb gezien dat de X beurt bij merk Y 200 euro kan verschillen
, tuurlijk zal er een uurloonverschil zijn maar dat is eurowerk.
Helaas zijn leasemaatschappijen commerciele organisaties waar het personeel ook een doelstelling heeft waar een bonus aan vast hangt, net zoals die dealer die doelstellingen heeft.
Een dealer kan goed verdienen aan onderhoud en reparatie aan een leaseauto, als er meegedacht wordt door de dealer is alles verklaarbaar naar leasemij. en berijder, als je vervolgens netjes communiceert komt ook die leaseberijder bij je terug en komt het werk vanzelf naar je toe, de leasemij. kan daarin andere leaseberijders adviseren om naar dealer Y te gaan als een leaseberijder zijn ongenoegen uit over een andere dealer.
Daarbij ben ik van mening dat leaseauto's onderhouden moeten worden bij de officiele merkdealer, dus ook banden, ruiten en bemiddeling bij schadeherstel, one stop shopping is voor de leaseberijder een must, hij moet immers zijn geld verdienen met die auto.
Vervangend vervoer ligt vast in contractafspraken tussen klant en leasemij. , jammer dat er dealers een bv. fox meegegeven en een Passat berekenen!!
Om af te sluiten ben ik blij dat ik niet meer bij de dealer en op de ROB afdeling werk, het is in beide functies zeer leuk en leerzaam geweest maar zeker niet makkelijk.
