do mei 06, 2010 14:04
Hoe vaak wij niet terug moeten rijden om dat ene antwoord wat we niet hebben gevonden kan ik niet eens meer tellen. Als je wordt afgeleid, moet je terugrijden, of accepteren dat je het antwoord dan maar niet hebt. Ik heb serieus vorig seizoen tijdens een rit vanaf het eindpunt meer dan de helft van de rit nog een keer gereden om twee antwoorden te vinden. Het hangt er maar net vanaf hoe fanatiek je bent en hoe graag je wilt winnen. Als je dat er niet voor over hebt, zijn er een minstens vijf equipes die dat er wel voor over hebben die ook mee doen, dus dan val je niet in de prijzen. De afgelopen rit hadden wij 1 antwoord niet gevonden, wat achteraf ook een algemene kennisvraag bleek te zijn. Zelfs als je het zo goed doet, val je vaak niet in de prijzen omdat er bijvoorbeeld iets fout gespeld was in je antwoorden, of juist omdat er allerlei variaties op het antwoord ook goed worden gekeurd en je onderdeel wordt van de massa die even veel punten scored. Wij pakken tegenwoordig redelijk vaak punten en af en toe een beker, maar dat heeft wel twee seizoenen voluit meedoen gekost om op dat niveau te komen. De competitie is gewoon erg sterk en een plaats op het podium of zelfs in de jaarcompetitie hangt tegenwoordig van een enkel goed antwoord af. Vorig jaar heb ik mijn "comfortabele voorsprong in de jaarcompetitie" op mijn zus in de laatste rit zien verdwijnen en heeft ze me ingehaald omdat haar equipe een vraag meer goed had dan wij hadden. Daardoor zijn zij op het podium gekomen en hadden wij nog net meer dan de 25 punten die je krijgt voor het uitrijden van een rit.
Dit is dus een resultaat van iets waar ik en een aantal andere puzzelaars graag verbetering in zien. Als je allerlei variaties goed gaat keuren, doe dat dan ook consequent bij alle ritten. Als je streng gaat zijn, doe dat dan ook consequent. Toegegeven, streng zijn zal mensen die het antwoord "bijna" goed hebben frustreren, maar als je niet streng bent krijg je naar mijn mening wel erg veel mensen die dezelfde (hoge) score hebben. Om dat te voorkomen moet je weer meer vragen gaan invoeren, of de vragen moeilijker vindbaar maken om genoeg onderscheid te maken. Een vraag of twintig voor een normale puzzelrit lijkt redelijk goed te werken. Als je bijvoorbeeld naar veertig vragen gaat zal je twee keer zoveel vragen moeten verzinnen en nakijken en zullen mensen veel vaker moeten stoppen. Als je de vragen moeilijker te vinden maakt krijg je weer klachten over gebrek aan tijd of dat iets echt niet vindbaar is, dus er is geen gouden formule waarmee je iedereen tevreden kan krijgen. Het enige wat je kan doen is consequent zijn, duidelijk communiceren over wat je van mensen verwacht en zorgen dat er een goed onderscheid is tussen goede en betere puzzelaars. Juist als je als organisatie zorgt voor een fijnere verdeling van de punten, kan je als deelnemer ook door eens een vraag te missen nog redelijk punten pakken op een enkele rit en doe je nog volop mee voor de jaarcompetitie. Als een op de drie deelnemers bijna alle antwoorden goed heeft, zijn de vragen te eenvoudig, of keur je de antwoorden te makkelijk goed. Je wilt een eerlijke test waarbij het niveau van de deelnemers wordt bepaald. Zorg dan ook voor een beoordelingsmethode waar je onderscheid mee kan maken. Als meester zou je de hele klas wel een tien willen geven, maar uiteindelijk moet je wel een eerlijk proefwerk maken. Zeker in het geval van een wedstrijd, willen de deelnemers "beter" zijn dan de anderen, niet even goed. Als je ze een wedstrijd houdt, moet je ook een rangorde in je uitslag kunnen tonen en niet alleen maar roepen dat iedereen winnaar is.
Als mensen verdwaald zijn komen wij ze meestal niet tegen, omdat wij de route meestal aardig weten te vinden. Mocht dat gebeuren willen we ze best weer op weg helpen, maar een telefoontje naar de organisatie werkt meestal beter omdat die de hele route al kennen en meestal ook beter bekend zijn met de omgeving.
Met puzzelvragen helpen we anderen niet. Het is ten slotte een wedstrijd en je bedoeling is nou juist dat je het zelf uitzoekt. Schijnbewegingen zoals net doen alsof je een antwoord niet hebt gevonden, of juist dat je wel iets ziet, zorgen dat je niet uitgebreid bij een antwoord blijft hangen en dergelijke horen er een beetje bij, maar als het geen bekenden zijn zullen we zeker geen grappen maken over of we een antwoord hebben gevonden of niet. We zullen hooguit zeggen dat we het niet weten of dat mensen zelf maar moeten gaan kijken. Als je met een groepje oprijdt en samen de route en de vragen ontcijfert, moet je dat zelf weten. Als je voor de prijzen gaat is dat gewoon onverstandig, want als je evenveel antwoorden goed hebt als de rest in je groepje heb je je concurrenten aan punten geholpen. Ik vind het dan ook misplaatst om te verwachten dat mensen waar je niet mee af hebt gesproken om samen te rijden je gaan helpen.
Wat mij persoonlijk nog een verbeterpunt lijkt, is de hoeveelheid vragen die via Internet alsnog op te lossen zijn. Soms mis je iets en kan je het antwoord alsnog op Internet vinden. De meeste klassementsrijders kennen dit kunstje maar al te goed en zij hebben dan ook mobiel Internet, of een thuisfront wat dingen voor ze opzoekt. Het is zeker niet eenvoudig voor de organisatie om alle vragen zo te maken dat je niets aan deze "escape" hebt, maar vaak helpt het al een boel als je bij het verzinnen van de vragen al rekening houdt met de mogelijkheid. Ga er maar van uit dat als het op Internet staat, het daar ook gevonden gaat worden. Uiteindelijk is het een puzzeltocht en geen wedstrijdje wie het beste met Google en dergelijke om kan gaan, dus het lijkt me leuker en eerlijker als daar zo veel mogelijk rekening mee wordt gehouden.