Na het jammerlijk einde van de 146 Junior was ik op zoek naar een goede 156 SW. Een hele mooie voorbij moeten laten gaan door omstandigheden.
Eeb proefrit gemaakt met een andere die netjes zou zijn; wat een roestbak!
Drie keer is scheepsrecht. Het was nog bijna misgegaan. Iemand zou de auto voor mijn neus wegkapen maar kreeg de pecunia niet voor elkaar. Vind ik ergens wel sneu ook. Maar de spreuk is niet voor niets "de een zijn dood is de ander zijn brood."
Binnenkort maak ik wel wat foto`s van deze Bella. Voor de bochten en de lol blijft de 33 de auto. Voor de lange afstand en de dagelijkse dingen is de 156 op de juiste plek terecht gekomen