Het gaat in de discussie over verkeersdoden altijd over maximum snelheid , inrichting van de verkeersituatie (verkeersremmers ed) .. Maar ik lees/hoor nooit iets over het feit dat heel erg veel mensen gewoon niet fatsoenlijk met een auto kunnen rijden , en hun rijbewijs dus niet waardig zijn ...
Dat is wat we tegenwoordig de "Wilders methode" noemen: je poneert een stelling en koppelt daar vervolgens een politieke boodschap aan. Afhankelijk van hoeveel mensen geloven dat de gemaakte koppeling correct is, heet dat dan vervolgens "draagvlak".
Voor de politiek zijn dit soort overwegingen heel belangrijk, maar is dat ook zo voor (in dit geval) de verkeersdeelnemer? Het risico dat je bij een ongeval betrokken raakt is altijd aanwezig. Soms vorm je zelf de aanleiding en soms betrekt een ander je daarin. De gevolgen waar je dan mee te maken krijgt variëren van blikschade, licht tot zwaar gewond, en dood (nou ja, die laatste ervaar je dan niet echt). In de discussie over verkeersveiligheid wordt datgene dat als lastig of zelfs vervelend wordt ervaren volledig genegeerd en spitst het gesprek zich altijd toe op verkeersdoden. Het gaat dus niet om het veiliger maken, maar over het inperken van de gevolgen. Dat heet symptoombestrijding.
Snelheid is een geliefd argument bij de symptoombestrijders, maar feitelijk gaat dit nergens over. De voornaamste statistische ondersteuning voor dit argument zou gevonden moeten worden in de invoering van de maximum snelheid ten tijde van de oliecrisis van 1973. Alleen, als snelheid de enige factor zou zijn die de uitkomst van een ongeluk bepaalt, waarom was het dan nodig om zoveel geld te steken in het transformeren van onze wegen?
Waarvoor dienen gordels in de auto en zijn deze verplicht per 1-1-1970 voorin en 1-1-1990 in de hele auto? Wat is het doel van airbags? Wat was het nut van al die investeringen om een moderne auto een remafstand van minder dan de helft te geven ten opzichte van een auto ten tijde van de oliecrisis?
Ik snap dus werkelijk niet hoe iemand met droge ogen kan beweren dat al deze innovaties op het gebied van passieve- en actieve veiligheid niks hebben toegevoegd aan het aan snelheidsbeperkingen toegeschreven effect. Zelf ben ik zeer geneigd precies het tegenovergestelde te veronderstellen - dat snelheidsbeperkingen juist geen enkele bijdrage leveren aan verkeersveiligheid. Sterker nog, hier onder bepaalde omstandigheden zelfs een zeer negatieve impact op hebben.