wo jan 26, 2011 16:23
anekdotes over Henk;
Henk ging een keer vlak voor mijn neus in de chicane achter de pits van de nieuwe Nurburgring rechtdoor, raakte de curbstones vol van voren en werd gelanceerd. Heren, dit is niet overdreven, hij ging minstens een meter of vijf de lucht in, ik kon hem door de plaats van mijn daklijn niet meer zien, daar hoog in de lucht. Ik door die chicane en aan het eind komt die zilveren 75 weer doodleuk de baan op. Ik zeg tegen Henk na de race: "zo, dat was een aardig sprongetje". "Ja", zegt Henk, "op een gegeven moment trek ik aan de stuurknuppel en daar ging ik de lucht in, toen ik boven zat zag ik je rijden, maar ik was natuurlijk druk met het kiezen van een geschikte landingsplek..."
en als Rene van der Gijp die grap over Wesley Snijder en zijn Hummer vertelt, moet ik ook altijd aan Henk denken:
"Wat een lekker karretje is dat zeg", zei Henk na een paar rondjes in mijn GTV om de Intraxen af te stellen. Nou is Henk niet zo lang, en hij reed daarom met wel drie kussens in mijn stoel om bij de pedalen te kunnen komen. "Ging het een beetje", vroeg ik, "tja, ik ben nogal lang dus je zult er wel niet zo gemakkelijk bij kunnen". "Gaat wel hoor", zei Henk, "dan heb je nog nooit in de auto van Bob gereden zeker? Als ik daarmee het Bosuit kom, maak ik de riemen los, ik sta op, ik loop naar voren en dan ben ik net voor de Tarzan bij het rempedaal".
Kortom, we hebben veel gelachen met Henk.
Once you've raced, you never forget it...
and you never get over it.
(Richard Childress)