Arctic Challenge 2011 Flexaforte - Bubbles! GEFINISHED!!!

[Alfa-Corazon]

Hals- und Beinbruch

[Petje 75]

EN ?
Hoe is het gegaan, en nog belangrijker, hoeveel is er voor het goede doel opgehaald?

[Peternijmegen]

EN ?
Hoe is het gegaan, en nog belangrijker, hoeveel is er voor het goede doel opgehaald?

Tja ben ook erg benieuwd, hebben elkaar nog niet gesproken, werk werk en werk etc etc.........je kent het wel.
Ik denk overigens dat Patrick ook een stapel werk op zijn bureau heeft liggen waar hij nu op dit moment niet overheen kan kijken, dus die meld zich nog wel.

Gr. Peter

[Patrick]

Nou, ik ben er weer.

Het was in één woord samengevat GE-WEL-DIG.

Het verhaal.

Zaterdag 15 januari om exact 14:59 uur startte we als 60e team de tocht. Zo snel en kort mogelijk naar de Duitse grens op
weg naar het eerste coördinaat, Oslo.

Met de veerboot van Kiel naar Denemarken. Weinig van Denemarken gezien, het was inmiddels geruime tijd donker.
We konden kiezen tussen over de weg naar Zweden of per veerboot. Wij kozen voor de veerboot omdat ondergetekende
een "volwassen teckel" bij zich droeg die zonder tijdverlies geloosd diende te worden. Pffff, je kunt het maar kwijt zijn!

In Zweden aangekomen als een streep naar Noorwegen. Van Zweden dus ook niet zoveel gezien. Wel de spikes gemonteerd,
het sneeuwde dat het een lieve lust was.
Toen we het punt Oslo bereikte kregen we het volgende coördinaat, 67.28521N - 14.38271E, Bodø in het noorden van Noorwegen.
Het werd langzaam licht en toen werd duidelijk hoe mooi Noorwegen is. Een adembenemend landschap, bergen en sneeuw, heel veel sneeuw.
Aan strooien doet men noordelijk van Groningen niet, dus de weg was een soort vlakke bobsleebaan met aan beide zijden een
sneeuwwal van 100 tot 150 centimeter.



Als je een beetje "ballen" hebt is het goed te rijden daar. Ik ben persoonlijk helemaal niet vies van een glad stukje wegdek zo nu en dan.....
Het leuke vond ik toen we in de bergen reden dat onze routeplanner zei: "over 387 kilometer linksaf". Daar aangekomen was de volgende
mededeling: "over 191 kilometer rotonde rechtdoor"...

Zoals gezegd, een prachtig landschap. richting het noorden vele fjörden en de meest geweldige luchten gezien. Ik dacht dat ik alles al wist, NOT!



Toen we een paar honderd kilometer onder Bodø waren hebben we ook nog het geluk gehad het noorderlicht te zien. En het klopt wat ze zeggen
wat is dat een mooi schouwspel van kleuren. Om 23:12 klokten we uit als 26e team wat aankwam bij het hotel. Goed doorgereden dus!
Snel wat warme prak (een of ander dood beest met veel botten of een kip met maximale vlieguren ) naar binnen gekieperd, douchen en slapen.
Om 5:26 uur diende we weer te starten (als 26e team van start). En dat is gelukt.
De route liep van Noorwegen via Lapland naar Finland, de plaats Muonio was ons eindstation om 17:03 uur voor de dag. Als vierde binnen!

We kregen een bungalowtje toegewezen, voorzien van sauna en bubbelbad. Ik heb het wel eens slechter getroffen.
Na het uitladen van de etenswaren, koffers e.d. moesten we naar een wigwam waar in het midden een vuurtje brandde waarboven
verse wilde zalm werd geroosterd. "Tast toe en eet wat u kunt!" Mijn buik is nog nooit zo rond geweest.

Daarna lekker in het bubbelbad, en versgeschoren de kroeg in. De hele avond zitten "hakken" met Hendrik-Jan Lovink van Jovink en de Voederbietels,
Ernst Daniël Smid en Edwin van Hoevelaak, dat is de producer van Gerard Joling, Jeroen van de Boom, Nick en Simon etc. Ik kon niet meer lullen!
Het is lang donker hé. De zon kwam op om 10:30 uur en ging om 15:00 uur weer onder. Dan ga je vanzelf een borrel drinken!

Dinsdag en woensdag waren rustdagen en er was het een en ander georganiseerd. Verbazend genoeg was ik niet brak in de ochtend.
Ik ben op een slee met 6 sledehonden de omgeving gaan verkennen.
Dat is zo ongeveer het mooiste wat ik ooit heb mogen doen. Wat een rust, wat een schoonheid en wat een lieve honden.
Het was zo bijzonder dat ik woensdag de mogelijkheid om met een sneeuwscooter te toeren heb laten schieten om nog een
lange tocht met de sledehonden te maken. Deze keer samen met Ernst Daniël die de halve tocht aria's heeft staan zingen achterop de slee.
Wat is dat een leuke vent! Die ga ik de komende tijd zeker terugzien.



Later in de middag hadden wat Finnen met een shovel een ijsmeer sneeuwvrij gemaakt en konden we gaan ijsdriften.
Dat hebben we gedaan. Op verzoek van Martin Utberg van Topspeed TV hebben we een heel summiere driftclinic gegeven
aan de overige deelnemers. Binnenkort te zien op Topspeed TV.

Donderdagochtend om 6:04 als vierde team gestart aan de derde etappe naar midden Finland alwaar we om 17:07 aankwamen als
negende team. Onderweg hebben we een ander team wat van de weg was geraakt geholpen, en dat kostte wat tijd.
Het hotel waar we aankwamen zou het laatste slaap/stoppunt zijn voor we de laatste en zwaarste etappe zouden gaan rijden.



Na het diner, rendiervlees met groenten en heerlijke salade, zijn we met een aantal andere teams zo slim geweest om
alvast een online boeking te maken voor de veerboot van Helsinki naar Talin in Estland. Daarover zo meer.



Na een korte nacht, (wat hebben we gelachen!) om 5:09 uur gestart voor een tocht naar Talin.
Het weer werdt steeds slechter en de sneeuw bleef maar vallen. Om 13:26 klokten we uit in de terminal van de veerboot in de
haven van Helsinki. Wij hadden geboekt voor de overtocht van 14:05 uur, WIJ WEL!
Het was uitermate prettig te zien dat deelnemers die voor ons in de haven waren te horen kregen dat de volgende boot om 18:05 uur
richting Talin zou vertrekken en zij daar van harte welkom waren, maar onze boot zat vol!

Tranen in de ogen van het lachen. Wraak kan wel degelijk zoet zijn!
Om iedereen die achterbleef in de haven een beetje op te beuren hebben we ze onderstaande foto gestuurt, genomen
in het a' la carte restaurant van de ferryboot. Zo'n peppersteak smaakt dan dubbel zo lekker!





De haven van Helsinki was helemaal dichtgevroren, wat een spectakel en kabaal als de veerboot daar doorheen ramt!

OM 16:00 uur arriveerden we in Talin, waar we onze reis in colonne vervolgden (met 6 andere teams.) Ons was verteld
dat Estland, Letland en Litouwen in de nacht gevaarlijk konden zijn. Er zijn nepagenten actief die je van de weg halen en alles afpakken.
Daarom gezamelijk door de Baltische staten richting Polen.
Wat is het wegennet een griebusbende in die landen, dramatisch! Okee, het is Europa, maar er is nog heel veel werk te verzetten
in die streken.

Onderweg 3 keer aangehouden door echte agenten die een routinecontrole uitvoerden en een luttele bekeuring voor te hard rijden
in Litouwen, gemeten zonder meetapparatuur. Een fles Bacardi was voldoende om door te mogen rijden.
Tja, na altijd maar vodka wil men wel eens wat anders..... Ook leuk, in Litouwen kwamen we Lee Towers tegen.
Jullie krijgen allemaal de groeten.

Na de 3 Baltische landen waar het bijna kamikaze rijden was, kwamen we s'nachts in oost Polen aan. Ook daar een dramatisch wegennet
waar het constant inhalen is op besneeuwde wegen. Straatverlichting kent men niet. Autoverlichting meestal ook niet.....

In de vroege ochtend kwamen we aan in Warschau. Daar kregen we het laatste coördinaat, een adres op het industrieterrein van Lichtenvoorde.
Polen hebben we uitgezongen, en rond 09:30 uur was daar de Duitse grens. Mét fraaie brede autobahn.
En wat doe je daar? vlammen! En dat mocht dus niet. De maximaal toegestane snelheid voor Duitsland was vastgesteld
op 130 km/u. Je mocht maximaal 90 seconden 30 kilometer harder rijden voor bijvoorbeeld een inhaalactie.
Alles werd gecontroleerd via een GPS Loquator die de organisatie heeft ingebouwd in alle deelnemende auto's.

We zijn 200 meter na de Poolse grens in gaan halen en daar vlak bij de Nederlandse grens mee opgehouden. We waren om 14:33 al binnen,
terwijl de eerste teams verwacht werden om 16:00 uur.
De buik was er vol van, we wilden naar huis en zijn met een gemiddelde snelheid van 190 km/u naar Nederland gevlogen.
Van de 57 nog deelnemende teams (5 zijn eerder gecrashed) zijn er 33 gediskwalificeerd op snelheidsovertredingen.
Wij dus ook. En dan interesseert ons geen ene reet!

We kwamen voor de lach, die hebben we in ruime mate gehad. We kwamen voor het goede doel, daar hebben we ongeveer 5.000 Euro voor opgehaald.
We hebben dus niet gewonnen.
Wel de snelste gemiddelde snelheid gereden van allemaal, dat is voor ons de prijs.



Kijk eens onder de richtingaanwijzer op het voorscherm....... Zoals beloofd voor het Alfa content.

Dank voor al jullie leuke reacties. Het was een geweldige reis.
En al zeiden we bij aankomst dit nooit meer te zullen doen, het begint al weer een beetje te kriebelen...............
De extreme kou werkt zoals Zaagmans al aangaf heel verslavend.

Patrick.

[PeterTobi]

[midas]

Hoe tof!

[ErwinV6]

Goeie foto's Bubbles!

[frankalfa]

Mooi verhaal babbels, geweldige ervaring!!

Grtz,fRank

[Danny]

Missie volbracht,echt top
Wat een gaaf avontuur dit.
Als je nog meer foto's hebt mogen ze doorkomen

[Patrick]

Missie volbracht,echt top
Als je nog meer foto's hebt mogen ze doorkomen

We hebben ongeveer 500 foto's en twee en een half uur film.......
Weet je het zeker?

Patrick.

[Melvivio]

Wauw heel mooi man! Tof!

[Tomolino]

Hulde! Wat een geweldig gave trip!

[Junior Lusso]

GFLCTRD...

[sprint88]

Prachtig hoor

grt rogeralfa

[stephen]

gave ervaring als ik het zo lees

en mooi dat alles bij jullie goed verlopen is