Slim is ze zeker.
Die kleurstelling van haar heet 'schildpad', een variant van de lapjeskat. Af en toe zit er één in een nestje maar je kunt er niet doelgericht op fokken. Kenmerken van de 'tortoise shell' of tortie's zoals de Engelsen ze noemen zijn de onregelmatige kleuring met zwart, rood, grijs en beige, het volledig ontbreken van wit en het gevlekte neusleertje. Het zijn altijd poezen. Engelsen kennen ook het begrip 'tortitude' (samentrekking van tortie en attitude), het speciale karakter van torties: ondernemend, intelligent en uitgesproken. De theorie daarover is niet wetenschappelijk onderbouwd, sommigen vinden het onzin, maar bij Sanne gaat het voor de volle 100% op. Als torties lief zijn, zijn ze ook héél erg lief, als ze kwaad worden, berg je dan maar (niet waar, Cor?
). Toen Sanne gesteriliseerd werd heeft ze voordat ze onder zeil ging eerst de dierenarts flink toegetakeld en tijdens het bijkomen de hele praktijk op stelten gezet. Ik heb een keer meegemaakt dat ze een andere kat aanviel, dat was geen vechten meer maar een regelrechte poging tot doodslag. Dat was op haar territorium, daarbuiten doet ze heel normaal tegen andere katten (voor zover het normaal is dat een volwassen kat kittens uitdaagt om te spelen, dat hoort andersom, toch?) Afijn, het is wel een echte persoonlijkheid die elke dag weer een big smile bij me weet op te roepen.