De verhouding tussen netto veersterkte (kracht*arm) en wieldruk bepaalt hoeveel een auto inveert. Hoeveel wieldruk je hebt, is nogal afhankelijk van of je stilstaat, rijdt, de auto horizontaal staat of op een vlak, of je rechtdoorgaat, of in een bocht zit, of remt/gasgeeft. Ook is het interessant om te weten welke wielen eventueel aangedreven worden. Geen wieldruk is geen grip, dus als je het wiel in kwestie nodig hebt op dat moment, wil je er wel druk op hebben.
Wat algemene dingen:
Voorwielaangedreven: Vanuit de fabriek vaak voorzien van onderstuur, om voorspelbaar en relatief eenvoudig te corrigeren wegligging te creeren. Zorg er voor dat je achteras minder rolt (stabilisatorstang dikker) dan je vooras, zodat je niet zo snel een aangedreven wiel optilt in de bocht.
Achterwielaangedreven: vaak alsnog voorzien van onderstuur, maar bij voldoende gasgeven op glad terrein alsnog overstuur. Maak de achterkant niet te stijf, anders moet je perse een sperdiff hebben en dan nog heb je last van relatief onaangekondigd overstuur.
Stijvere veren geeft minder inveren, maar ook half zoveel minder rol. Er is dus een balans tussen de stijfheid van je veren en je stabilisatorstangen. Als je met de een gaat experimenteren, zal je de ander ook aan moeten passen.
Over het algemeen wil je als je god-op-wielen bent, een auto die je met het gas kan laten veranderen van over naar onderstuur en omgekeerd. Bij "de juiste hoeveelheid" gas is de auto dan neutraal en met gas bijgeven of loslaten, kan je de kont of de kop omgooien. Als "je schoonmoeder" ook met de auto moet kunnen rijden, wil je over het algemeen een auto die niet zo snel overstuur geeft en bij twijfel onderstuurt.
Rol wordt gezien als iets vies wat je ten alle tijden moet voorkomen. Da's onzin op straat. Al die kuilen zijn knap vervelend en ook met wat rol kan je nog een prima wegligging hebben. Zelfs racers hebben rol, hoewel ze op glad asfalt maar heel weinig hebben over het algemeen. In theorie heb je met een auto zonder rol maar op 3 wielen wieldruk, dus zorg er voor dat je voldoende rol hebt voor de toepassing waar je de auto voor hebt.
Rijhoogte/zwaartepunt: Veel straatauto's hebben een onderstel wat niet voor niets zo opgezet is. Behalve de verkeersdrempels, uitstekende putdeksels en dergelijke, zit er ook een en ander aan stuurgeometrie in je onderstel verwerkt. Als je een auto gaat verlagen, gaat die geometrie over het algemeen behoorlijk fout. Dit maakt dat een auto nerveus gaat sturen, last krijgt van langsrichels en opgelpakte strepen, alle kanten op schiet bij hobbels/kuilen en dergelijke en een bandenvretertje wordt. Ook zijn dingen als homokineten, hoezen daarvan en rubbers van draagarmen niet blij met verlagen. Bedenk je goed wat die paar cm verlaging van je zwaartepunt je oplevert en wat het je kost, voordat je gaat verlagen. Ik ben er mee opgehouden met straatauto's en heb een boel meer gemak en pret in de auto daardoor. Op racers kan je in theorie winst boeken door na verlagen je geometrie weer in orde te brengen. Daarvoor moet je vaak dingen doen als stuurhuizen verplaatsen of hele inrichtingen verherbouwen. Afhankelijk van hoe je auto is opgebouwd is daar lang niet altijd plek voor.
Hier valt veel te leren over hoe je eea moet testen en uitproberen.