Dit verhaal bestaat uit vier postings en begint hier.
Welke malloot bouwt er nou een kerk tegen een rotswand?
Tsja, het schijn te moeten, hoe meer afzien op aarde des te meer geluk in het hiernamaals? Ik weet het niet, maar het is een onverwacht leuke uitstap in de heuvels/bergen ten oosten van het Gardameer. Google maar eens op Santuario/Sanctuary Madonna della Corona. Het is de moeite (en die gaat het je kosten) van het bezoeken zeker waard.
Terug in Torri, de Spider en Sud staan gewoonlijk in Groningen naast elkaar.
Bij een lokale 'Brezan' NGK's besteld, opgehaald en gemonteerd. Ik had nog wat op mijn lijstje staan, de Via del Sole, gezien in beelden van de Giro Trentino van 2012. Een weg op een richel. Maar het traject naar deze plek is zo mogelijk nog waanzinniger. Ik heb ooit de Stelvio een trappenhuis genoemd. maar deze Via del Sole die je vanaf even boven Brenzone kunt gaan beklimmen komt veel meer in aanmerking voor die aanduiding. Grote delen zijn 20%, voor campers en brommers is het eenrichtingsverkeer, daarmee afdalen is te gevaarlijk. (Edit: kwam er achter dat dit traject Punta Veleno heet en onder
wielrenners bekend staat als een angstaanjagende klim)
Dan is het tijd me langzamerhand richting het noorden te begeven. Maar natuurlijk niet nadat ik het Museo Storico heb bezocht. Ruim 2,5 uur doorgebracht, 300 foto's geschoten. Entree en het 5D theater zijn behoorlijk onder de maat, het museum zelf is prachtig.
Dé teleurstelling:
Bij het opstellen van de collectie miniaturen is kennelijk de vormgeving leidend geweest, niet het kijkgemak van de bezoeker/liefhebber. Bovendien is de wand verre van stofdicht. Ik ben er gauw voorbij want het doet me gewoon zeer.
Nog een espresso in het uitgestorven restaurant en een snelle blik op het nieuwste snoepje:
De nieuwe Giulia is, zoals ik al had gehoord, niet meer aanwezig hier.
Ik ga richting Simplon pas en vind onderdak in een hotelletje/B&B in een stokoud pand in Vogogna waar de meeste straatjes er zo uitzien:
Ook dit is een aanrader voor wie ooit in de buurt is.
De volgende dag de mistige Simplon over, het is 'zwarte zaterdag', gaat dat problemen geven? Nee, de Zwitsers rijden van zichzelf al sloom, de route over de snelweg bovenlangs het meer van Genève is saai maar alles rijdt door en halvereweg de middag ben ik in Pontarlier (F). Daar de enige file van die dag, 40 minuten over drie kilometer. Aanleiding is een festival geloof ik, na een bepaald punt is de weg weer helemaal voor mij. Een schitterende route brengt me in Ronchamp in de Vogezen. Alweer een dodelijke saaie plek. Een volgende keer toch eens wat meer letten op de omgeving als ik hotels boek.
Dan de laatste dag: die zal vooral bestaan uit snelwegen, behalve de eerste 70. Kronkelen en nog eens kronkelen, over het Plateau de Mille Étangs. Wat een prachtomgeving. In het begin is het nog rustig maar dit blijkt een echt dagtochtjes gebied.
Ik moet opeens uitwijken voor een witte 4C die nogal bezopen hard de hoek om komt en zelf NIET uitwijkt. Ook onder Alfa-rijders heb je horken... Voor de rest verloopt de terugreis 'uneventful' zoals de Engelsen plegen te zeggen. Nu ik de foto's allemaal heb doorgenomen en dit stukje heb getikt; het was een absoluut geweldige reis, ondanks de pruttelproblemen en de hitte waar ik de meeste dagen op getrakteerd werd. Zou zo weer willen gaan