Fiat schiet Chrysler te hulp in Amerika met kennis over compacte auto’s. Maar door de nieuwe samenwerking is het ook gemakkelijker om Fiats en Alfa’s in de VS te verkopen.
Fiat heeft aangekondigd een aandeel van 35 procent te willen nemen in Chrysler. Eind maart moet die deal worden bekrachtigd. Intussen worden er driftig plannen gemaakt om de samenwerking handjes en voetjes te geven. Het vakblad Automotive News meldt dat er in de toekomst zeven modellen in de pijplijn zitten voor de Italiaans-Amerikaanse alliantie. De auto’s van de Italiaanse merken worden bij Chrysler-dealers verkocht. Binnen twee jaar moet het eerste Fiat-Chrysler product in Amerika op de markt zijn.
In het A-segment zet Fiat zijn plannen door om de 500 naar de VS te brengen. Als de plannen doorgaan, wordt die gebouwd in de Chrysler-fabriek in het Mexicaanse Toluca. De opvolger van de Fiat Panda wordt ook in de VS geproduceerd. Die zal worden verkocht onder de Chrysler merknaam.
In het B-segment maakt de opvolger van de Grande Punto de oversteek naar Amerika. Op het zelfde platform moet een crossover verschijnen. Die krijgt een Chrysler-badge. Alfa Romeo brengt in het B-segment de Mito naar Amerika.
Alfa-platform
In het C-segment heeft Chrysler op het moment de Dodge Caliber, en de Jeeps Compass en Patriot rondrijden. De opvolger voor de Dodge staat wellicht op het c-evo-platform. Dat is de techniek die de Alfa 149 gaat gebruiken. Alfa Romeo wil op zijn beurt de 147-opvolger naar de VS brengen. Van het nieuwe Alfa-platform komt ook een verlengde versie. Welke modellen daarop worden gebouwd, is nog niet duidelijk, maar de opvolger van de Chrysler Sebring en de Dodge Avenger staan hoog op de nominatie.
Eerder heeft Alfa Romeo aangekondigd ook de (opvolgers van de) 159, Brera en Spider naar de VS te willen brengen. Alfa is onlangs in de VS begonnen met de verkoop van de 8C Competizione. Die is vooruitgestuurd als imagomaker voor het merk. Alfa Romeo is sinds 1995 niet meer actief in de VS. Toen werd de import van de 164 bij gebrek aan succes gestaakt.
Door de samenwerking is het voor Chrysler ook mogelijk de 1,4- en 1,8-liter turbomotoren in de VS te gaan bouwen. De ongeblazen 1.8, 2.0 en 2,4-liter ‘world engines’ zijn de kleinste benzinemotoren die op het moment dienstdoen binnen het Chrysler-concern. Chrysler zou op zijn beurt de nieuwe 2,5-liter V6 als wisselgeld aan de Italianen kunnen gaan leveren.
Misschien in oppervlakte niet, maar de doelgroep in Alaska is zo kleinCalifornia, niet eens de grootste
En toch zijn de Verenigde Staten een heel belangrijke markt voor autofabrikanten. Met een bevolking van 300 miljoen mensen die samen het meest welvarende land ter wereld vormen...zou je wel gek zijn om als autofabrikant zo'n afzetmarkt te negeren. Met de juiste strategie en modellen moet je daar als Fiat/Alfa zeker een kans kunnen maken. Je kan het op z'n minst proberen.De BMW 3-serie staat daar, bij wijze van spreken, nog meer op een voetstuk dan bij ons. De 159 dreigt aldaar in de categorie ‘second best’ te vallen en de verkoopresultaten van modellen als de
Jaguar X-type, Saab 9-3 en Volvo S40 bewijzen dat het commerciële succes dan zeer beperkt is. Wie verzorgt het dealernetwerk...Chrysler? De 8C Competizione zal uiteindelijk weinig voor Alfa Romeo kunnen betekenen. Dat was leuk voor een fotoshoot, maar de meeste Amerikanen zijn dit model al weer vergeten. Het merk heeft amper naamsbekendheid en men verkocht slechts in de duizenden en niet in de tienduizenden.
'Op zijn minst proberen' is een garantie om bakken met geld weg te gooien. Kijk maar eens naar de 'sticker price' van een 3-serie in de States. Dan kun je al op je vingers natellen dat de marge niet heel groot is (en ja, ik weet ook wel dat de prijzen in de USA heel anders liggen door de belastingen, dank u). Bovendien kun je niet zomaar een 159 oppakken (al was het maar om dat-ie zo veel weegt als een klein huis ) en in de USA op de markt zetten. je mag een heel best homologatietraject doorlopen en tientallen, zo niet honderden wijzigingen aan het ontwerp doorvoeren om überhaupt te mogen verkopen. De investeringen zijn dus niet mals, en dan heb ik het nog niet over het marketingbudget wat je er tegenaan moet gooien. De USA mag dan uit vele staten, ieder zo groot als een land bestaan maar dat betekent ook dat je distributie- en promotiekosten de pan uit rijzen als je alle 300 miljoen inwoners wilt bereiken. En dan heb je ze alleen nog maar bereikt en niet overtuigd! Je zou als consument toch gek wezen om aan een 159 te beginnen als een 3-serie een gegarandeerde residual value heeft en je nagenoeg zeker weet dat de BMW-dealer er de komende jaren gewoon voor je zal zijn?En toch zijn de Verenigde Staten een heel belangrijke markt voor autofabrikanten. Met een bevolking van 300 miljoen mensen die samen het meest welvarende land ter wereld vormen...zou je wel gek zijn om als autofabrikant zo'n afzetmarkt te negeren. Met de juiste strategie en modellen moet je daar als Fiat/Alfa zeker een kans kunnen maken. Je kan het op z'n minst proberen.De BMW 3-serie staat daar, bij wijze van spreken, nog meer op een voetstuk dan bij ons. De 159 dreigt aldaar in de categorie ‘second best’ te vallen en de verkoopresultaten van modellen als de
Jaguar X-type, Saab 9-3 en Volvo S40 bewijzen dat het commerciële succes dan zeer beperkt is. Wie verzorgt het dealernetwerk...Chrysler? De 8C Competizione zal uiteindelijk weinig voor Alfa Romeo kunnen betekenen. Dat was leuk voor een fotoshoot, maar de meeste Amerikanen zijn dit model al weer vergeten. Het merk heeft amper naamsbekendheid en men verkocht slechts in de duizenden en niet in de tienduizenden.
Moet Fiat zich dan maar beperken tot Europa? En kan men hier wel geld verdienen aan de 159 dan..? Hier loopt het model ook niet goed en kiest de doelgroep ook te vaak voor iets anders. ''Met de juiste strategie en modellen...'' Dan doel ik dus niet op een alweer verouderde 159. Volgens mij is dat ook niet het doel van Fiat. Ik ben het op zich wel met je eens, maar als wat je zegt zou kloppen, waarom gaat Fiat het dan toch proberen? Zijn ze daar in Italie zo dom dan...'Op zijn minst proberen' is een garantie om bakken met geld weg te gooien. Kijk maar eens naar de 'sticker price' van een 3-serie in de States. Dan kun je al op je vingers natellen dat de marge niet heel groot is (en ja, ik weet ook wel dat de prijzen in de USA heel anders liggen door de belastingen, dank u). Bovendien kun je niet zomaar een 159 oppakken (al was het maar om dat-ie zo veel weegt als een klein huis ) en in de USA op de markt zetten. je mag een heel best homologatietraject doorlopen en tientallen, zo niet honderden wijzigingen aan het ontwerp doorvoeren om überhaupt te mogen verkopen. De investeringen zijn dus niet mals, en dan heb ik het nog niet over het marketingbudget wat je er tegenaan moet gooien. De USA mag dan uit vele staten, ieder zo groot als een land bestaan maar dat betekent ook dat je distributie- en promotiekosten de pan uit rijzen als je alle 300 miljoen inwoners wilt bereiken. En dan heb je ze alleen nog maar bereikt en niet overtuigd! Je zou als consument toch gek wezen om aan een 159 te beginnen als een 3-serie een gegarandeerde residual value heeft en je nagenoeg zeker weet dat de BMW-dealer er de komende jaren gewoon voor je zal zijn?En toch zijn de Verenigde Staten een heel belangrijke markt voor autofabrikanten. Met een bevolking van 300 miljoen mensen die samen het meest welvarende land ter wereld vormen...zou je wel gek zijn om als autofabrikant zo'n afzetmarkt te negeren. Met de juiste strategie en modellen moet je daar als Fiat/Alfa zeker een kans kunnen maken. Je kan het op z'n minst proberen.De BMW 3-serie staat daar, bij wijze van spreken, nog meer op een voetstuk dan bij ons. De 159 dreigt aldaar in de categorie ‘second best’ te vallen en de verkoopresultaten van modellen als de
Jaguar X-type, Saab 9-3 en Volvo S40 bewijzen dat het commerciële succes dan zeer beperkt is. Wie verzorgt het dealernetwerk...Chrysler? De 8C Competizione zal uiteindelijk weinig voor Alfa Romeo kunnen betekenen. Dat was leuk voor een fotoshoot, maar de meeste Amerikanen zijn dit model al weer vergeten. Het merk heeft amper naamsbekendheid en men verkocht slechts in de duizenden en niet in de tienduizenden.
Maar wel gefundeerd proberen en niet zo maar wat auto's over de plas heengooien. Ik kan je al vertellen dat nagenoeg niemand in de USA op een 159 of een Grande Punto zit te wachten. Natuurlijk zal er wel een aantal verkocht worden maar het zal de inveestering nauwelijsk goedmaken. Deze auto's zijn gewoon teveel middle of the road en middle of the road kopers gaan voor het bekende, in dit geval dus de concurrenten Camry, Accord, 3-serie, Civic, Golf etc. Daarbij heeft de dieseltechnologie in het huidige Fiat/alfa-gamma een voorsprong op de benzinetechnologie, en laat de USA nou net geen diesel lusten. Een Bravo 1.4T-Jet gaan ze niet trekken, teveel nieuwigheid (nieuw merk, downsizing etc). Een 159 V6 Q4 krijg je daar niet verkocht als-ie gemiddeld 1 op 6 loopt en daarbij een 330Si niet zoek rijdt, niet zo praktisch als een V70 is of net zo goedkoop als een Chevy, en een 159 viercilinder is daar volslagen kansloos (Acura TSX, Honda Accord).Ondernemen is ook risico's nemen. Garanties krijg je niet.
De VS is voor Fiat altijd al een interessante markt geweest. De markt nu is niet te vergelijken met de markt begin jaren 90. Dus waarom nu niet proberen? Als het niet lukt, jammer dan...
Fiat moet zich richten op geld verdienen. En dus moet het een erg goed plan maken welke merken en modellen waar ter wereld gevoerd gaan worden en de auto's daar ook op afstemmen. Als een voertuigconcept niet van meet af aan als world spec ontwikkeld is zijn de kosten om een compleet andere markt te betreden vaak (letterlijk) niet te overzien. Zoiets simpels als verplichte side markers kunnen je complete kabelboom al overhoop halen om van plaatwerkdelen maar niet te spreken. De auto's moeten muteren en dat komt de efficiency tijdens de productie en dus ook de kwaliteit niet ten goede. Kijk maar eens naar de veranderingen die destijds aan de 75 gedaan zijn om in de USA terecht te kunnen. Duidelijk geen geval van geïntegreerd world spec design. Gevolg: je onderdelencatalogus is groter dan noodzakelijk en wordt onoverzichtelijk op het moment dat specificaties vermengd raken (wederom bij de 75: de in europa gevoerde America-modellen).
Moet Fiat zich dan maar beperken tot Europa? En kan men hier wel geld verdienen aan de 159 dan..? Hier loopt het model ook niet goed en kiest de doelgroep ook te vaak voor iets anders. ''Met de juiste strategie en modellen...'' Dan doel ik dus niet op een alweer verouderde 159. Volgens mij is dat ook niet het doel van Fiat. Ik ben het op zich wel met je eens, maar als wat je zegt zou kloppen, waarom gaat Fiat het dan toch proberen? Zijn ze daar in Italie zo dom dan...