Oh wel.....
Dit was mijn eerste:
Mijn vaders autodealer probeerde me een gepimpte BMW 318 aan te smeren, maar deze (nou ja, een identieke) stond aan de overkant. Het leek me toen een verstandigere keuze en eigenlijk denk ik nog steeds dat ik de juiste beslissing heb genomen. Ik heb er toch zeker vier jaar mee gereden.
Tja, dan de tweede. Mijn eerste Alfa; een Giulietta. Wat een verschil en wat een miskoop. Na een half jaar sloeg er een gat in een van zuigers en op de brug zag ik dat de auto reddeloos verloren was: de bodemplaat leek nog het meest op een golfplaat. Einde oefening dus en snel op zoek naar een ander.
Dat was er zo een
Wat een ontzettende hoerensloep was dat zeg, maar op de kazerne deed ie het goed en ook bij het andere geslacht bleek het een schot in de roos. Eenmaal uit dienst was ik het echter toch al gauw zat. De Giulietta had van mij een ontzettend verwend nest gemaakt en de slechte ervaringen had ik langzaamaan verdrongen. Na stad en land afgezocht te hebben stond Giulietta #2 voor de deur.
Het roestmonster maakte een einde aan de droom en een aantal bedrijfsauto's passeerden alvorens ik zelf weer tot aanschaf van een auto overging. Saab 900, VW Golf, FIAT Brava (brrr), FIAT Marea (total lossje), echt A-naar-B'tjes. Alfa #3 was een 75 en nou ga ik tegen zere benen schoppen: jongens, ga een keer in een Giulietta rijden en je bent meteen genezen! Die 75 had precies datgene dat ik zo haatte aan de Brava; dat geschommel achterin. Korte metten mee gemaakt en de motor en versnellingsbak maken nu deel uit van Giulietta #3.
En tegenwoordig slaat de expansiedrift toe. De Giulietta gaat nooit meer weg, maar er staat nu wel een Sei naast en in de schuur nog wat Bertones.
Niet mijn keus maar op aanraden van pa. `Want dat zijn pas goede auto`s.` Beter dan zo`n roestige Giulia Super die ik op het oog had. Wel heb ik 2 x met pech onderweg gestaan met deze `goede `auto.
)
