Waar duidelijk onderscheid in gemaakt moet worden is seriele en paralle hybride. Bij paralel gebruik je in principe een kleinere motor die ondersteund wordt door een elektromotor. En zo krijg je met een kleinere motor meer prestaties met als het goed is een lager verbruik omdat je van de motor minder vermogen vraagt. In de periode dat de motor een echt beroerd rendement levert, bij stilstand en lage belasting kan je de batterijen weer bijladen. Ondanks alle filmpjes van Top Gear met M3's en priussen over een testbaan, lijkt het me nog steeds raar dat een motor die in deellast een bepaald vermogen levert zuiniger is dan een kleinere motor die hetzelfde vermogen op vollast levert. Dan is dacht ik het rendement van een verbrandingsmotor het beste. Als ik bij 200 km/u 100 kW nodig heb, en bij die snelheid 1 op 5 rij, dan zou ik bij 100 km/u, met een 4 x zo lage weerstand eigenlijk 1 op 20 moeten rijden. En in de praktijk is dat niet zo. Dus zet ik mijn vraagtekens bij die metingen en moet je de hybridisering ook verder doorvoeren. Een prius met een 3 cylinder Aygo motor zou wat zijn.
En dan ook meteen door naar een seriele hybride. Alleen dan heb je een volledig elektrische aandrijving nodig. Voorbeeld van een project waar ik me mee bezig houd.
Een vrachtwagen van 7500 kg die stadsdistributie doet. Een hele dag door de stad rijden, een gemiddelde snelheid van 30 km/u en een verbruik van 1 op 5. Als je met zo'n ding op de snelweg 80 km/u gemiddeld gaat rijden loopt hetzelfde karretje 1 op 6. Dus een hogere gemiddelde snelheid met een lager verbruik. Is voor elke verbrandingsmotor hetzelfde en totale waanzin. Komt omdat we in de stad veel remmen, stationair draaien en in andere versnillengen dan de hoogste zitten. Met hybridisering kan je dan veel doen.
Voorbeeld van de vreachtwagen weer. Om 50 km/u constant te rijden heb je ca. 15-20kW nodig. Om 80 km/u te rijden ca. 40-45 kW. Om vlot te accelereren ca. kW. Dit geld allemaal aan de wielen, dus zonder verliezen in de aandrijflijn. In de praktijk heb je dus voor een gemiddelde snelheid van 30 km/u ruim voldoende aan 15kW vermogen. Het probleem zijn de piekvragen bij acceleratie en hoge snelheid.
Daar komt hybridisering om de hoek. Wij hebben de vrachtwagen voorzien van 2 x30kW elektrische wielmotoren. Ruim voldoende voor vlotte acceleratie, mede dankzij de 2500Nm koppel dat er geleverd word. Om de 60 kW te kunnen leveren hebben we gekozen voor een batterijpakket met een nominaal vermogen van 25 kW en een piekvermogen van 50 kW. Als primaire aandrijfbron wordt de hybride set compleet gemaakt door een 15kW brandstofcel. Zo kunnen we continue vermogens leveren van 40 kW en piekvermogens van 65kW. Ruim voldoende voor de voortbeweging van een voertuig.
Dus een hybride vorm met een hele kleine basis motor en een buffer van batterijen. Bij acceleratie levert de brandstofcel samen met de batterij vermogen voor de elektrische aandrijving. Bij lage snelheden en stilstand, laadt de brandstofcel de batterijen bij, net als bij afremmen waarbij de wielen als generatoren werken. Enige beperking is dat je de batterijen leegtrekt op het moment dat je lamgdurig op hoge snelheid rijdt. Dit ditributievoertuig kan dus ook maximaal ca 50 minuten op de snelweg rijden, maar laadt dan in de stad weer de batterijen bij.
Zo is er met hybridisering dus heel veel aan brandstof te besparen, in het bovenstaande geval ca 70%. En zo zullen de hybrides zich ook gaan ontwikkelen. De chevrolet Volt is daar een goed voorbeld van. Eeen elektrisch auto met een generator aan boord om efficient stroom te maken. En die generator zal nu nog vaak een verbtrandingsmotor zijn, maar in de toekomst wellicht een brandstofcel.
En waarom dan niet helemaal elektrisch? Ach, zolang wij nog stroom maken van fossiele brandstoffen met (inclusief de duurzame stroom) een gemiddeld rendement van 35% is dat voor de korte termijn ook niet de juiste oplossing. Daarnasst heb je met een hybride minder batterij capaciteit nodig en kom je verder.
Kortom, hybrides zijn gewoon de toekomst, en de huidige versies ervan slechts een vingeroefening om het publiek en de fabrikanten te laten wennen aan elektrische aandrijving en de efficiency verbetering die ermee te realiseren is.

De Gouden Koets mag de zomer weer z'n best doen.
De 166D staat met 498K op de klok te wachten op de winter.
De Gulf hangt in 't spit.