Dit nette mannetje had geluk dat die agent er was. Mijn maat was hem anders net zo lang achterna gereden tot hij hem even had kunnen ´spreken´...
Toen ik nog heel klein was woonden wij in een woonwijk in een doodlopende straat, ongeveer halverwege. Helemaal op het eind woonde pas een man die alleen maar werkte, hij was er bijna nooit en had altijd haast. Hij reed dan met een noodgang door de straat heen en even later was hij weer weg. Meestal gebeurde dat overdag en was alleen mijn moeder thuis en die stond alleen maar met de buurvrouwen erover te klagen. Maar op een dag was mijn vader onder de carport bezig omdat het bedrijf waar hij werkte een dag dicht was en toen kwam die kerel de straat weer doorgescheurd. Mijn vader opgestaan en onder de carport uitgelopen en nog net naar die kerel geroepen dat hij normaal moest rijden omdat er ook kinderen spelen maar de man negeerde hem volkomen, keek nog niet eens om. even later ging hij weer weg en mijn vader hoorde al dat hij weer belachelijk hard reed. Ineens vloog toen het wiel dat mijn vader van onze auto af had gehaald de straat op, voor de wegpiraat. Kerel vol op de rem, precies dat wiel onder de bumper zitten. Dat had dus ook een kind kunnen zijn. Stapt hij uit en begint meteen te schelden en te doen, tot mijn vader naar hem toe kwam lopen. Het kan best handig zijn om twee meter groot te zijn en ook nog eens breed. De praatjes waren toen zo voorbij en voortaan reed meneer toch maar langzaam door de straat.
Sommige mensen leren iets alleen op de moeilijke manier, gelukkig zijn er ook genoeg mensen die ze dat wel willen leren dan.