za mei 07, 2011 12:31
Feestje
Een man wordt 's morgens met een ontzettende kater wakker nadat hij en zijn vrouw een geweldig kennismakingsfeest hebben gehad bij de nieuwe overburen.
"Ik heb weer eens veel te veel gedronken", mompelt hij voor zich uit. Hij weet zich te herinneren dat de overbuurvrouw er leuk uitzag, en dat hun huis mooi was ingericht. En toen de wc beneden bezet was en hij gigantisch uit de broek moest vanwege de scherp gekruide snacks, is hij boven een toilet gaan zoeken. En hoe langer hij erover nadacht, was hij er van overtuigd, dat hij op een gouden toilet had gezeten. Dit hield 'm zo bezig dat hij de volgende dag weer bij zijn overburen aanbelde. De overbuurvrouw deed de deur open. Met een vriendelijke glimlach zei de man dat hij het feestje erg leuk vond en dat hij de gouden wc graag even weer wilde zien. De vrouw keek hem even met gefronste wenkbrauwen aan, draaide zich in de deuropening om en riep:
"Kees, hier is die kerel die eergisteren in je tuba heeft gescheten!"
------------------------------------------
Stadse Jager
Een jongeman uit de stad bezoekt zijn oom en tante op de boerderij. De eerste paar dagen laat de oom zijn neef zien wat er zoal op en rond een boerderij gebeurt, maar op een gegeven moment heeft de boer geen interessante 'stof' meer. Plotseling krijgt hij een idee:
"Waarom neem je niet één van m'n geweren en een paar honden mee. Dan kun je lekker gaan jagen in het bos."
De neef vindt het een goed idee en gaat enthousiast naar het bos. Een paar uur later komt hij weer terug
"En? Hoe vond je het?" vraagt de boer.
"Geweldig!" antwoordt de neef, "hebben jullie nog meer honden?"
-------------------------
Nederland, Duitsland...?
Een Nederlander, een Duitser, een dame met een kort rokje en een mooie boezem en een non zitten in een treincoupe. Op een gegeven moment rijdt de trein een tunnel in, het licht werkt niet dus het is pikkedonker.
Opeens klinkt er een harde klap en als de trein de tunnel weer uitkomt zit de Duitser pijnlijk in z'n gezicht te wrijven. "Net goed", denkt de non, "die Duitser heeft natuurlijk geprobeerd die meid te pakken en die wilde dat niet en heeft hem geslagen!"
"Net goed", denkt de mooie meid, "die Duitser heeft natuurlijk mij willen pakken in het donker, heeft per ongeluk die non gepakt, die wilde dat niet en heeft hem geslagen!"
"Scheisse", denkt die Duitser, "die Nederlander heeft natuurlijk geprobeerd die mooie meid te pakken, heeft per ongeluk die non gepakt, die wilde dat niet en heeft hem geprobeerd te slaan. Die Nederlander realiseerde zich dat en heeft gebukt, waardoor ik de klap heb gekregen!"
En de Nederlander denkt: "In de volgende tunnel sla ik die Duitser
gewoon weer op z'n smoel...!"
--------------------------------------
Onderzoek Kikkers
Een Belgisch dierenlaboratorium deden een paar overijverige laboranten een gedegen onderzoek naar het gedrag van kikkers. Voor dat ze aan dit onderzoek begonnen hadden ze stuk voor stuk een langdurige en uitvoerige opleiding gehad in het analyseren van de verkregen gegevens. Tevens had een professionele kikkertrainer, een aantal kikkers, het commando "spring" aangeleerd waarbij de aangesproken kikker een enorm staaltje verspring kunsten zou vertonen. Hetgeen achteraf werd beloond met een malse vlieg of ander stuk ongedierte wat maar voorhanden was in het lab.
De eerst dag van de analyse brak aan en de laboranten stonden te popelen van ongeduld om de wereld te overbluffen met hun bevindingen. Ze klokten in bij het betreffende, speciaal voor dit doel gebouwde, laboratorium en trokken daar hun, pas gewassen, witte jassen aan. Ze bevestigden hun id-card aan hun borstzakje, Poetsten nogmaals hun contactlenzen of bril en gingen in ganse pas, bijna opgetogen, naar de streng bewaakte ruimte in het lab. Ook daar klokten zij in en wasten hun handen voordat ze naar binnen gingen. Nee, niets mocht dit onderzoek in gevaar brengen. Zelfs een haarnetje en een mondkapje waren verplicht.
Binnengekomen zagen de laboranten een lange onderzoekstafel staan met daarop één mooie, grote, glimmende, groene kikker. Hun harten maakten een sprongetje van vreugde. Het moment was eindelijk daar. Daar zat hij dan, de uitverkoren kikker. Voortgekomen uit een strenge selectie want hier mocht niets mis gaan. Niemand mocht falen, zelfs de kikker niet.
Na de gebruikelijke rituelen van handen schudden en inspectie van elkanders garderobe, werd erover gegaan tot de orde van de dag. Het plan werd uitvoerig uitgelegd door één van de professoren die het hele project zou begeleiden. En eigenlijk kon er ook niets misgaan. De lucht was blauw, het zonnetje scheen en de kikker zat ontspannen voor zich uit te kijken.
De laboranten kregen ieder een schrijfblok en een pen, allebei voorzien van het gewichtige bedrijfslogo om de ernst van dit onderzoek te benadrukken. Daarbij kregen ze allen een gesloten envelop met daarin de instrukties die ze nauwgezet moesten volgen, teneinde geen verwarring te stichten in de uitkomst van het onderzoek. In elke envelop zat dezelfde instruktie welke simpelweg luide: "Schrijf nauwkeurig de bevindingen van de professor op."
Volgens afspraak stelden de laboranten zich op rond de onderzoekstafel en hielden hun pen in de aanslag, wachtend op de eerste waarneming van de professor. Gelukkig liet die niet lang op zich wachten konden de heren laboranten exact opschrijven wat de professor zei.
Hij begon eerst de basis van hun onderzoek uit te leggen en beschreef daarbij de kikker uitvoerig. Hij zei bijvoorbeeld: "De kikker is mooi". En de laboranten maakten daar notitie van. Toen zei hij : "De kikker is groot". en ook daarvan maakten de laboranten een notitie. Direct daarop zei de professor : "De kikker glimt . . " en ja, ook daarvan maakten de laboranten meteen een gedegen verslag. Toen zei de professor: "De kikker is groen". En ook al was dat een nogal voor de hand liggende conclusie, toch maakten de laboranten daarvan trouw een notitie. Als laatste concludeerde de professor : "De kikker heeft vier poten." IJverig werd hiervan een notitie gemaakt en direct daarna begonnen de laboranten hun gemaakte notities te vergelijken en concludeerden dat ze aardig op één lijn zaten van wat ze van de professor hadden gehoord.
De professor liep naar het einde van de tafel en pakte de mooie, grote, glimmende, groene kikker uit z'n reismandje en zette hem aan het begin van de lange onderzoekstafel. Hij schraapte zijn keel en brulde toen het commando "SPRING" naar de kikker en de kikker sprong. De professor pakte een stift en markeerde de plek waar de kikker was geland en mat de afstand met een duimstok. "1 meter 20 springt een kikker met 4 poten" Luide zijn bevinding en de laboranten penden dat ijverig neer in hun schrijfblok.
De professor pakte de kikker van het einde van de onderzoekstafel en trok, zonder blikken of blozen, het rechter voorpootje van de kikker af. Hij zette de kikker terug aan het begin van de tafel en brulde opnieuw zijn commando: "SPRING" en de kikker sprong. Wederom pakte de professor zijn stift en markeerde de tweede plek waar de kikker was geland. Ook hier mat hij de afstand op met z'n duimstok en constateerde dat de kikker minder presteerde met 3 poten. "95 centimeter springt een kikker met 3 poten" Luide zijn bevinding en zijn trouwe laboranten schreven ook dit op. Nogmaals pakte de professor de kikker op en trok het linker voorpootje uit de kikker en zette hem weer terug aan het begin van de lange onderzoekstafel. "SPRING" brulde de professor en de kikker sprong zover als hij kon. Gewapend met zijn stift en duimstok deed de professor zijn ding en sprak : " 80 centimeten springt een kikker met 2 poten".
Nu laste de professor een korte pauze in om de laboranten de tijd te gunnen om hun gegevens te vergelijken met hun collega's. Na tien minuten liep de professor weer naar de onderzoekstafel en pakte de gehavende kikker op van het, niet meer zo steriele tafellaken en trok het rechter achterpootje uit de kikker en plaatste deze weer aan het begin van de tafel. "SPRING" brulde het commando en de kikker sprong. Gedreven markeerde de professor het landingspunt en mat de gesprongen afstand. "40 centimeter springt een kikker met 1 poot ."
De laboranten werden ongedurig en het klamme zweet brak bij ze uit want nu naderde het eind van hun onderzoek en waren ze dichtbij de ontknoping van wereldvraagstuk. De professor maande ze tot kalmte en dwong ze om zich te concentreren. Ogenschijnlijk kalm liep de professor naar de kikker toe en met een trillende hand pakte hij het beestje op en trok zonder pardon het laatste pootje uit de kikker.
Hij plaatste de kikker aan het begin van de tafel en brulde wederom: "SPRING". De kikker reageerde echter niet en bleef rustig zitten. Nogmaals brulde de professor: "SPRING" maar dan nog harder. De kikker reageerde echter niet en de professor krapte zich achter zijn oren. Na een aantal minuten van oorverdovende stilte kwam de professor met zijn bevinding. De laboranten hadden hun pennen in de aanslag en wachten op wat komen zou .
De professor schraapte zijn keel en zei: "Een kikker zonder poten is doof. "